Boeken / Strip

Succesvolle spin-off

recensie: Joann Sfar & Lewis Trondheim - Donjon Parade: Een Donjon van Karton & Donjon Monsters: Jan-Jan de Boeman

Als dit gewone Donjon-albums waren geweest dan had een recensie weinig zin gehad, de reeks staat immers bekend om zijn hoge kwaliteit en de geweldig grappige humor die er in voorkomt, een recensie zou dat hoogstens kunnen bevestigen. Deze twee albums zijn echter beiden door andere tekenaars dan gebruikelijk getekend. Maar dat is niet eens het voornaamste verschil: ze spelen ook in een andere tijd en bevatten (deels) nieuwe personages.

In Donjon Parade: Een Donjon van Karton ontmoet Herbert, de held uit de hoofdserie, een zekere Snottebel die graag wil solliciteren naar een baan in de donjon. Nadat deze persoon is aangenomen begint hij echter voor zichzelf met een nieuwe donjon.

Lekker absurd

~

Het tekenwerk in Een donjon van karton wordt verzorgd door Manu Larcenet, bekend van de strip De dagelijkse worsteling. Zijn tekenstijl blijkt prima in het donjon-universum te passen. Larcenet tekent de figuren en plaatsen die we nog kennen uit vorige delen op herkenbare wijze, maar weet wel zijn eigen draai mee te geven aan deze donjon, zodat het geheel een fris aanblik krijgt. De tekeningen zijn het best te omschrijven als cartoonesk. Ook in de scènes waarin hij veel figuren laat opdraven redt hij zich prima: hij weet elk personage wel een komisch tintje of een toepasselijke blik mee te geven.

Het verhaal is als vanouds: lekker absurd en met de donjon van karton hebben Sfar en Trondheim weer een briljante vondst gedaan. De voor de donjon-serie zo karakteristieke “sneaky” acties zijn weer volop in het verhaal verwerkt. Zo is Snottebels actie om zelf een Dojon te beginnen weer heerlijk vuil. In combinatie met wederom een aantal hele goede grappen en briljante conversaties (‘Wachter, ik kan niet lezen wat er op m’n sticker staat…’ ‘Dat is geen sticker, dat is een “Donjon-richtlijn”…’) weet dit album zich tot één van de besten uit de serie te verheffen. Een absolute aanrader, zelfs als je niet van strips houdt.

Mooie details maar niet hilarisch

In Donjon monsters: Jan-Jan de Boeman komt Willem van Dattum in een herberg terecht waar men de klanten opeet. Hij wordt echter gered door de soldaten die jacht op hem maakten. Nadat hij de mensen van de herberg bedriegt volgt een lange tocht naar de donjon, waar Willem zoveel mogelijk voordeel voor zichzelf uit probeert te halen..

Mazan, een nog onbekende tekenaar, verzorgt de tekeningen van dit deel en zet daarmee meteen een heel degelijk album neer. De tekeningen zijn van prima kwaliteit, maar minder komisch dan de tekeningen van Larcenet. Het is jammer dat hij geen Donjon-albums meer zal tekenen in deze serie. De komende delen zullen door andere (ook zeker getalenteerde) tekenaars verzorgd worden. De interactie tussen de personages is, zoals in alle Donjon-albums, ook in dit deel weer bijzonder sterk: vooral de relatie tussen Jan-Jan en zijn niet altijd even trouwe vrouw weet te boeien.

Het album is niet echt hilarisch te noemen en moet het daarom vooral hebben van een aantal leuk uitgewerkte vechtscènes en de interactie tussen de personages. Natuurlijk zitten er ook weer geweldige dialogen in, dit wordt zo onderhand het handelsmerk van Sfar en Trondheim. Dit album toont aan dat het tekenen van komische situaties, ondanks de schijnbare eenvoud, toch erg lastig kan zijn. Als de tekenaars op deze manier doorgaan staat ons echter nog heel wat goeds te wachten.

Donjon Parade: Een Donjon van Karton • Scenario: Joann Sfar & Lewis Trondheim • Tekeningen: Manu Larcenet • Uitgever: Uitgeverij L • Prijs: € 9.90 (hardcover) • 32 bladzijden • ISBN: 90 245 5773 9

Donjon Monsters: Jan-Jan de Boeman • Scenario: Joann Sfar & Lewis Trondheim • Tekeningen: Mazan • Uitgever: Uitgeverij L • Prijs: € 9.90 (hardcover) • 48 bladzijden • ISBN: 90 245 5763 1