Boeken / Strip

Sluipend gif

recensie: Sluipend gif

Wanneer het woord ‘strip’ valt, hoeft het niet per sé over Suske en Wiske, Robbedoes of uitkleden te gaan. 8WEEKLY presenteert in samenwerking met StripSter recensies van relatief onbekend Nederlands en Vlaams tekentalent. Dit keer: Sluipend gif van Jeroen Janssen.

~

~

Het album Sluipend gif is een getekend verslag van de toestand in Rwanda vlak voor de genocide in 1994. We maken kennis met de blanke ontwikkelingswerker Edwin, het alter ego van Jeroen Janssen. Deze jongeman maakt langzaam maar zeker kennis met de alom aanwezige corruptie en het schaamteloze nepotisme. Hij probeert zich zo goed mogelijk aan te passen, maar merkt al snel dat dit onmogelijk voor hem is. Hij blijft een muzungu, een blanke. Overal om hem heen komen mensen door vergiftiging om het leven. Het hele land is gevangen in een onverwoestbaar web van macht en geld. Een web gesponnen door de ware machthebbers: de grootgrondbezitters. De verdachte sterfgevallen blijken slechts een voorbode te zijn van iets veel gruwelijkers.

Het is Jeroen Janssen gelukt om het verhaal op een aantrekkelijke en aangrijpende manier vorm te geven. Zijn tekenstijl en kleurgebruik vertonen verwantschap met schilders als Gauguin en Cezanne. De broeierige sfeer van een Afrikaans land wordt voortreffelijk verbeeld. De verschillende personages zijn eveneens fraai neergezet. Ze hebben vaak karikaturale trekjes die treffend zijn geschetst. Door de schilderachtige werkwijze krijgt het verhaal tevens iets melodieus. Moeiteloos laat de lezer zich meevoeren met deze symfonie van vormen en kleuren.

Verder heeft Jeroen Janssen er verstandig aan gedaan de verbeelding van het drama klein te houden. Dit zal hem ongetwijfeld de nodige moeite hebben gekost, gezien zijn grote betrokkenheid. Middels persoonlijk getinte gebeurtenissen wordt er een duidelijk beeld geschetst van de toenmalige chaotische situatie in Rwanda. Door deze benadering weet hij de lezer te raken. Zo is het huiveringwekkend te zien hoe aan het eind moeder en zoon als vijanden tegenover elkaar staan. Door het vermijden van bombastische scènes beklijft het verhaal. Er ontstaat gaandeweg een band met de hoofdpersonages. Gevoelens van haat, machteloosheid, angst en verbondenheid slaan over op de lezer. De gruwelijke gevolgen van dit alles kan iedereen inmiddels zelf invullen.

Sluipend gif is een album vol naïeve verwondering en onderhuidse emotie. Doordat Jeroen Janssen voldoende afstand heeft genomen van zijn onderwerp, is hij in staat dit gruwelijke relaas de juiste toon mee te geven. Aan het eind volgt de verstilling. De terugblik op een tumultueuze episode in onze beschaving en de genadeloze ontmaskering van de onschuld.