Boeken / Non-fictie

Echte Afrikaanse reisverhalen

recensie: Eric Corton - Wilde wereld

.

Met Wilde wereld maakt 3FM-dj Eric Corton zijn debuut als schrijver. Met deze verzameling verhalen heeft Corton zijn ervaringen in Afrika tijdens zijn reizen voor het Rode Kruis van zich af willen schrijven. De lezer van het boekje begrijpt meteen waarom; de verhalen liegen er niet om en zijn ongelooflijk indrukwekkend.

Onbekend terrein

De bundel met persoonlijke verhalen is opgedeeld in korte hoofdstukken en neemt de lezer mee van Darfur naar Congo tot de Centraal-Afrikaanse Republiek en Kenia. Niet echt plekken op de wereld waar de gemiddelde reiziger komt en klaarblijkelijk ook geen bekend terrein voor Corton. Al in het eerste hoofdstuk wordt duidelijk dat zowel de hitte als de armoede hem in lastige situaties brengen. Want hoe drink je een fles water leeg te midden van smekende kinderblikken?

De dj, die inmiddels ook ambassadeur is voor het Rode Kruis, heeft in zijn verhalen niets of niemand willen sparen. Zo schrijft hij zonder gêne en vaak met een flinke dosis humor over de weerstand bij hulpverleners over de zoveelste journalist die hen voor de voeten komt lopen en over het onvermogen van hulporganisaties om iedereen te kunnen helpen. Ook schrijft hij over het dilemma van geld geven aan arme straatkinderen, over heimwee, zweetvoeten, je tranen niet kunnen bedwingen en het zoeken naar je eigen rol in dit hele verhaal.

Echt
Dit boek somt geen cijfers op, de lezer krijgt geen landkaartjes voorgeschoteld en ook bevat het niet of nauwelijks historische achtergrondinformatie over het ontstaan van Afrikaanse conflicten. Wat overblijft, zijn de verhalen over echte mensen, die de meest gruwelijke dingen meemaken en zich toch durven open te stellen voor de ‘grote grijze reus’, zoals Corton zichzelf noemt. En hoewel het taalgebruik in het boek soms tenenkrommend is (zweetvoeten worden beschreven als ‘feest in mijn schoenen’), lijkt ook dit wel in het voordeel van de verhalen te werken. Ze zijn authentiek, de verbazing van de auteur is oprecht en alles is verwoord in Cortons eigen ongekunstelde taal.

Dit boek is dus geen literair hoogstandje en ook geen bron van historische informatie over Afrika. En dat is misschien maar goed ook. Want de boodschap komt zo luid en duidelijk over.