Muziek / Album

Betoverd en Ontroerd

recensie: Idan Raichel – At The Edge Of The Beginning
Idan Raichel Project

Idan Raichel is in Israël een superster. Met zijn nieuwste album laat hij even zijn vijfennegentigkoppige begeleidings band achter zich. Hij trok zich terug om een zeer intiem album te maken op de plek waar het allemaal voor hem begon: de kelder van zijn ouderlijk huis.

In 2002 debuteerde Idan Raichel met zijn Idan Raichel Project in Israël. Na het verschijnen van zijn tweede album was zijn populariteit zo gegroeid dat het in 2006 tijd werd voor een internationale release. De compilatie uit dat jaar onder de titel The Idan Raichel Project is een verzameling van zijn in Israël verschenen werk. In 2013 volgde Quarter To Six. Na tien jaar in de schijnwerpers was het tijd voor reflectie voor Raichel en tevens tijd om een gezin te stichten, dat inmiddels twee dochters telt.

 

Zanglijnen die omarmen

In de kelder van zijn ouderlijk huis zette Raichel ooit de eerste stappen in het maken van muziek. Hij koos die ruimte om zijn nieuwste album te schrijven en op te nemen. Op At The Edge Of The Beginning horen we bijna alleen Raichel zelf die muziek maakt. Slechts in een paar gevallen wordt de cocon geopend en wordt er iemand toegevoegd aan dit unieke en vooral intieme project.

Het album opent met een instrumentaal stuk. Idan Raichel speelt piano met subtiele strijkersbegeleiding op ‘Le’ Chakot (The Wait)’. Het is een mooie opmaat naar de teksten, omdat we al in de stemming zijn, waarin hij verhaalt over zichzelf en zijn familie. De teksten zijn gezongen in zijn moedertaal, maar een Engelse vertaling is beschikbaar. Al kunnen we de teksten niet doorgronden, we horen oorstrelende muziek en zanglijnen, die je als muziekliefhebber duidelijk maken dat het hier om warmte en intimiteit draait. Raichel weet te raken, ook zonder hulp van de teksten.

Luister naar de zanglijnen die je omarmen in ‘Ha’Yad Ha’Chama (The Warm Hand)’. Raichel vertelt hier hoe hij de aanvang van zijn retraite heeft ervaren als een terugkeer naar een vervallen en verlaten plek, die toch nog steeds als een warm thuis voelt.

 

Gasten in de eenzaamheid

In het negende nummer van het album komen we een gast tegen, Dana Zalah, die de eenzaamheid van Raichel even doorbreekt om haar stem te lenen aan het mooie ‘Ga’agua (Longing)’ en daarmee de compositie naar een machtige hoogte weet te tillen. Als we daar eenmaal in de vertaling hebben gekeken, horen we de pijn van het verlangen die Raichel gevoeld moet hebben. Opgekomen na het besef wat hem weg hield van aardse- en familiezaken gedurende zijn tien jaar in de schijnwerpers, in de drukte. Dat alles beseft hij pas ten volle nu hij eenmaal de rust hervindt en weer landt in zijn oude wereld.

De tweede gast die we horen is de Marokkaan Hassan Hakmoun, die op ‘Be’Chamesh Shniyot (In Five Seconds)’ te horen is met zijn typische bas-instrument: de sintir, dat overigens origineel uit Ghana afkomstig is. Hij neemt niet zoals Zalah een hoofdrol maar een bijrol naast Raichel.

Zelfs wie oppervlakkig luistert naar dit bijzondere album zal snel naar binnen gezogen worden in de wereld van Idan Raichel. Ook zonder te begrijpen waar de teksten over gaan, is het gevoel van deze muziek direct goed. Wie de moeite neemt om te graven in de teksten onder het luisteren naar de Israëlische zang, zal zich betoverd en ontroerd voelen worden: betoverd door de muziek en ontroerd door de zielenroerselen van de mens achter de wereldster Raichel!

 

Live in Nederland:

21 februari, Melkweg Amsterdam