Film / Films

Life As A House

recensie: Life As A House

Architect George Monroe (Kevin Kline) verliest op een dag zijn baan omdat hij niet meer aan de eisen van het computertijdperk kan voldoen. Hij krijgt vervolgens een beroerte, en komt in het ziekenhuis tot zichzelf. George komt erachter dat hij een hoop liefde, affectie en aandacht heeft verspeeld in zijn leven, louter door niet verder te kijken dan zijn neus lang was. Hij besluit de losse draadjes in zijn leven te willen vastknopen voor het te laat is.

~

Zo vader, zo zoon?

De belangrijkste zaken zijn het verwezenlijken van zijn droom om een eigen huis te bouwen, contact maken met zijn depressieve gothic-wannabe zoon en het afrekenen met de spoken uit zijn verleden. George besluit zijn oude huis af te breken, en een nieuwe op die plek te bouwen. Zijn zoon heeft echter zijn eigen demonen te verdrijven, en zit zeker niet op de goede bedoelingen van George te wachten. George is echter vastberaden aan ‘bonding’ met zijn zoon te doen, en probeert zijn zoon over te halen om te helpen met het bouwen van het huis. Dit gaat natuurlijk allemaal niet zonder slag of stoot, en zonder het te willen verandert George met al zijn goede bedoelingen ook de levens van anderen.

Feel-good met liefde gemaakt

~

De film lijkt een onvervalste feel-good te worden, ondanks het feit dat de klok voor George aan het tikken is. En inderdaad, de liefde straalt hier en daar van het project af. Hayden Christensen speelt de rol van zoon en dat is voor Star Wars-fans aardig omdat Hayden de rol van Anakin Skywalker in Star Wars II op zich nemen. Voor velen zal Life As A House daarom een eerste kennismaking met deze onbekende acteur zijn, of je moet zijn kleine rol in The Virgin Suicides nog herinneren. Hayden zet in Life As A House in elk geval een solide acteerprestatie neer. Misschien iets te zoet, maar met liefde gemaakt. Kijken dus.

Muziek / Concert

International Folkfestival 2002

recensie: The Unseen + Tiger Army + Dropkick Murphys live

23 tot en met 27 januari vond voor het derde achtereenvolgende jaar het International Folk Festival in Tilburg plaats. Dit jaar had men als themaland Frankrijk en als thema-instrument de accordeon gekozen.

~

Ierse roots

Deze donderdag bleek dat echter uit niets; The Unseen is een recht-toe-recht-aan punk band, Tiger Army maakt punk in een bijzondere bezetting en de Dropkick Murphys zetten een fijne mengeling tussen punk en folk neer. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat daar soms een accordeon bij zat.
Donderdag was duidelijk de punkavond in het programma van het Folk Festival. Een band als de Dropkick Murphys misstaat daarin geenszins. Deze uit Boston afkomstige clan heeft haar Ierse roots nooit verloochend, met als gevolg dat ze een bijzonder geluid neerzetten, dat maar weinigen ze na weten te doen.

Matige vervanger

The Unseen was de eerste band die het podium mocht betreden. Terwijl zij in de zaal hun ding al aan het doen waren, liep de meerderheid van de bezoekers nog wat rond of moest nog binnenkomen. Blijkbaar was niemand echt geïnteresseerd in deze punkers. Een aantal jongens en meisjes stonden aan het podium en er werd zelfs een kleine pit opgezet, maar de grotendeels lege zaal ademde weinig enthousiasme uit.
The Unseen was als vervanger van Lars Frederiksen (lid van Rancid) and the Bastards geboekt. Deze konden niet komen wegens gezondheidsproblemen bij Frederiksen. Blijkbaar waren de meeste bezoekers hier wel van op de hoogte, maar een enkeling wist het niet van te voren en was toch een ietwat teleurgesteld.

Staan op de bas

Na The Unseen was het de beurt aan Tiger Army. Tiger Army heeft met een drummer, een zanger/gitarist en een bassist een op zich geen opzienbarende bezetting. De bassist speelde echter niet op een gewone bas, maar op een staande contra-bas. Hij bespeelde het ding als was het een slaginstrument en rende ermee heen en weer over het podium. Dat is heel wat anders dan een standaard bassist die vaak een heel optreden rustig zijn ding staat te doen. Op het hoogtepunt van zijn act zette de bassist zijn instrument met de punt op het podium, zocht een goede balans en klom er vervolgens op. Zo stond hij met beide benen op de bas balancerend een strakke partij te spelen.
Muzikaal gezien is Tiger Army niet een erg bijzondere band. De aanwezigheid van de staande bas geeft uiteraard wel een eigen geluid, maar verder klinkt het toch als een van de zovele punkbandjes.

Fragiele vrouwenstem

~

Het publiek ontving Tiger Army al veel enthousiaster dan The Unseen, maar het was duidelijk dat iedereen voor de Dropkick Murphys naar Tilburg was gekomen. Een dik jaar geleden brachten de Dropkick Murphys hun cd Sing Loud, Sing Proud uit, waarop ze bewezen de perfecte balans tussen punk en folk gevonden te hebben. De zaal stroomde helemaal vol en iedereen was in afwachting van wat zou komen. De spanning werd goed opgebouwd toen de lichten uitgingen en de zaal massaal, begeleid door handgeklap, “Let’s go Murphys” scandeerde. Dit hield aan tot een vrolijk Iers deuntje, begeleidt door een fragiele vrouwenstem, de zaal werd ingeslingerd. Daarna werd het weer stil en ieder wachtte vol spanning af wat de Dropkick Murphys ons zouden brengen. Toen het doek met het teken van de Dropkick Murphys viel juichte de zaal massaal. Het scanderen werd weer ingezet en de bandleden betraden in het donker het podium.

Podium vol meisjes

Het optreden begon meteen goed met een grotendeels instrumentale versie van For Boston, dat door het publiek enthousiast meegeschreeuwd werd. Daarmee was de toon voor het hele optreden van de Dropkick Murphys gezet; een goed samenspel tussen de band en de zaal vol fans die alle nummers kenden. Beiden wilden er een groot feest van maken, en dat werd het.
Bij de eerste klanken bestormden de eersten het podium al, om er op rond te dansen, in de microfoon mee te brullen en er vervolgens weer af te springen. Vaak liepen ze de bandleden in de weg, maar die genoten van het enthousiasme en moedigden het allemaal alleen maar aan. Tijdens The Spicy McHagis Jig, een nummer dat verhaalt over hoeveel doedelzak-speler Spicy McHaggis van vrouwen houdt, werden alle meisjes in de zaal opgeroepen het podium op te komen en te dansen. Een enkele jongen leek het ook wel wat, om op een podium vol meisjes te staan, maar die werd door de roadies vakkundig weer de zaal ingewerkt.

Uiteraard moet zo’n avond een einde hebben en dat naderde logischerwijs gestaag, maar zowel de Dropkick Murphys zelf als het publiek was graag nog even doorgegaan. Zo eindigde de avond die met The Unseen zo matig begon groots met de Dropkick Murphys.

Links

www.folkfestival.nl
www.dropkickmurphys.com

8WEEKLY

Kleed Máxima aan!

Artikel: Sportief en toch sexy

.

Donderdag:

Máxima’s aanstaande houdt van sport, zo claimt hij zelf. Ze zal hem dus bijzonder makkelijk kunnen verleiden in dit pakje van SporTiV. Het shirt is te combineren met het plooirokje HockeY of de elastische boxer FootY. Bijpassende accessoires zoals voetbal of hockeystick zijn gratis bij aanschaf van een setje. De schoenen van Noppes zijn geschikt voor zowel echt als kunstgras.

 

Muziek / Achtergrond
special:

Vader Abraham maakt partijlied Leefbaar Nederland

De PvdA had altijd de Internationale, Leefbaar Nederland heeft nu Pierre Kartner. ‘Wimmetje gaat, Pimmetje komt’ is de titel van het lied dat Vader Abraham voor Pim Fortuyn heeft geschreven. Vader Abraham zingt, Pim Fortuyn zing-zegt, ergens op het niveau van de voordracht van huwelijksliederen, zijn eigen regels: ‘At your service’.

~

Kartner stelde wel een paar eisen aan de tekst, die niet zo rechts werd als Fortuyn zich voordoet: ‘Daarom zal ik een keer stemmen op hem, recht uit mijn hart, maar hij moet mij beloven: strijd voor blank, bruin, geel en zwart’. Nadat Vader Abraham die zin de ether in heeft gezongen, antwoordt Pim: ‘dat beloof ik u’.

Dezelfde verkiezingsstunt haalde Pierre Kartner in 1974 ook al uit, toen hij voor Boer Koekoek een plaat maakte. Boer Koekoek kreeg er een zetel bij nadat hij de Brabantse carnavalskraker de tekst ‘maak mij maar president, dan wordt de benzine vijftig cent’ liet zingen.

Vader Abraham: “Als Fortuyn in de regering komt, ben ik best bereid staatssecretaris voor het vrolijke Nederlandse lied te worden, want dat wordt op het ogenblik door de radio en de tv volkomen genegeerd.”

Wie het lied wil horen, moet naar de Tros radio luisteren, want het schijnt dat ‘Wimmetje gaat, Pimmetje komt’ daar ieder uur voorbij komt. Het derder couplet dat Kartner uit zijn rijmwoordenboek heeft getoverd is alvast hieronder te lezen.

Het derde couplet:
Ik zie hem daar al zitten.
Pim in het parlement.
Met nieuwe bruggenbouwers.
en hij wordt het cement.
De held, de Nostradamus.
De waker over recht.
Dan is het voor een tijdje.
misschien niet eens zo slecht.

Pim Fortuyn: At your service

Refrein:
Pimmetje gaat.
Pimmetje komt.
Pimmetje praat.
Pimmetje gromt.
Pimmetje weet.
Pimmetje wacht.
Pimmetje denkt.
Pimmetje lacht.

8WEEKLY

Romantic Mary

Artikel:

.

~

Mary is 49 jaar oud, gescheiden en rookt niet. Haar twee dochters zijn 24 en 26, dus huisvader spelen hoeft niet. Ze is slank, heeft bruin haar en blauwe ogen. Tot zover is Mary niet onverdraaglijk. Maar dan begint het. Mary stelt nogal wat eisen aan haar man. En dat zijn allemaal, hoe bizar het ook mag klinken, serieuze eisen.

De man die Mary zoekt is tussen de 35 en 55 jaar oud. Je mag rare gewoontes hebben, want die heeft ze zelf ook. Je moet wel aan zijn conditie werken, want dan kunnen jullie gezellig samen gymen. Mary heeft geen inkomen, maar het maakt haar ook niet uit hoeveel jij verdient. (Mary wil dus eigenlijk best samen in een kartonnen doos wonen?) Het maakt wel uit hoe je eruit ziet. Mary geeft niks om uiterlijk, maar je moet wel slank zijn, gespierd, met een ferme borst en zonder buikje.
Wanneer je aan de slag wilt met Mary, moet dat eerst twee jaar zonder fysiek contact. Geen handje vasthouden en ook niet dichtbij elkaar op de bank. Pas na het huwelijk kan zich een seksuele relatie ontwikkelen. Mary heeft het in haar artikelen over haar eigen persoonlijkheid, maar dat betekent niet dat je hetzelfde moet zijn als zij. Ze kan zich ook vinden in tegenovergestelde figuren.

Het jammere voor Mary is alleen dat zij noch een overeenkomstige, noch een tegenovergestelde persoonlijkheid zal vinden. In de vele artikelen die ze schrijft over seks voor het huwelijk, skepsis over astrologie, over ridderlijkheid en over mannen die masturberen (jammer genoeg werkt de link naar dat artikel niet), profileert Mary zich dusdanig dat geen enkele man, behalve een met een lobectomie achter de rug, zich aan haar zal wagen. En het ergste moet nog komen.

Mocht je al bereid zijn om je op te geven als Mary’s Man van haar Dromen, dan moet je haar een e-mail (met als subject: Here’s the special e-mail you request, Mary) sturen. En je mag niet zelf bepalen wat erin staat, nee, je moet een formulier invullen waarop je aangeeft wat voor iemand jij bent. En je mag er niets aan veranderen, want dan ben je oneerlijk en ben je Mary natuurlijk niet waard.

I understand that you appreciate that people are different and often looking for different things. A lot of men who aren’t looking for the same thing that you’re looking for want to correspond with you, but if you were to correspond with them, you’d have time for little else. This letter is your way of trying to receive e-mail from men who may be compatible with you and who want to meet you.
(…)
To make it easier for you to quickly spot whether a man is able to honestly send you this whole letter as it is, I haven’t changed its format at all. I haven’t removed the dashes (–) or any words from the letter, even those in parentheses, nor have I changed or added to any of your words. I’ve just supplied a simple answer right after each of the ten dashes (–) below. I’m happy to make this step easy for you, Mary.

De brief vertelt vervolgens aan Mary dat ze jou op jouw kosten mag bellen (de krent!) en dat je haar een foto van jezelf over de post stuurt, waarna ze op de afgesproken tijd en dag jou inderdaad mag bellen. Want Mary moet natuurlijk wel eerst zien hoe jij eruit ziet.

Mary zal nooit meer trouwen en ze zal de rest van haar leven de nar van het Amerikaanse continent zijn. Ze heeft al een heleboel reacties gehad op haar site. We kunnen er hier wegens plaatsgebrek maar één geven, maar je kunt ze natuurlijk ook allemaal bekijken. Mannen die zich serieus met Mary willen inlaten, weten haar nu te vinden. Willen die mannen dan ook even een mailtje naar de redactie sturen? We zijn erg benieuwd…

And God help the brainless dolt that doesn’t see that you’re looking for a subservient little [bleeped by Mary] to shell out all of his hard earned cash while you sit at home watching Oprah and figuring out reasons why he’s not perfect enough to fit into your self-aggrandizing delusions you twisted freak.

Good luck finding a “man”…

I didn’t realize that “chivalrous” was a French word for “slave to my every whim”.

8WEEKLY

Kleed Máxima aan!

Artikel: de regen-outfit

.

dinsdag:

Hoewel het er vandaag goed uitziet, weet je het met het weer in Nederland nooit zeker. Als ’s ochtends de zon schijnt, kun je er niet van uitgaan dat het ’s middags nog steed zonnig is. Daarom heeft het speciale Outdoor Modehuis KRKS (’t Kan Regenen, ’t Kan Stormen) een weerbestendige outfit voor onze Máxima gefabriceerd.

Fraai afgewerkt met fluorescerende details is de toekomstige prinses ook in de zwaarste weersomstandigheden duidelijk te zien. Het speciale All Weather Fabric beschermt de Argentijnse huid tegen alle invloeden van buitenaf. De dubbelgestikte naden zorgen voor extra comfort en de snit is elegant en sexy. Een Argentijnse zal zich prima op haar gemak voelen in dit regenpak van KRKS.

Bijpassende laarzen zijn van Sompy, verkrijgbaar in groen, olijfgroen, legergroen en donkergroen.

 

8WEEKLY

Kleed Máxima aan!

Artikel: De regen-outfit

.

dinsdag:

Hoewel het er vandaag goed uitziet, weet je het met het weer in Nederland nooit zeker. Als ’s ochtends de zon schijnt, kun je er niet van uitgaan dat het ’s middags nog steed zonnig is. Daarom heeft het speciale Outdoor Modehuis KRKS (’t Kan Regenen, ’t Kan Stormen) een weerbestendige outfit voor onze Máxima gefabriceerd.

Fraai afgewerkt met fluorescerende details is de toekomstige prinses ook in de zwaarste weersomstandigheden duidelijk te zien. Het speciale All Weather Fabric beschermt de Argentijnse huid tegen alle invloeden van buitenaf. De dubbelgestikte naden zorgen voor extra comfort en de snit is elegant en sexy. Een Argentijnse zal zich prima op haar gemak voelen in dit regenpak van KRKS.

Bijpassende laarzen zijn van Sompy, verkrijgbaar in groen, olijfgroen, legergroen en donkergroen.

 

8WEEKLY

Kleed Máxima aan!

Artikel: De koninklijke aankleedpop

.

Maandag:

Basics is het woord van vandaag. Frans Molenaar had het niet treffender kunnen omschrijven. Máxima kan kiezen uit een degelijk setje ondersteunend ondergoed van de Handels- en Eenheids Maatschappij of een wat meer frivole combinatie in de retro-look. Daarnaast is er een zijden onderjurk, afgezet met parels.
Voorts ziet u Máxima in een vorstelijk tricot, met haar eigen initiaal erop geborduurd. Een eenvoudige rok of spijkerbroek doen de letters extra mooi uitkomen. Bijpassende laarzen of gympen zijn voor alle weertypen.

Enthousiaste modeontwerpers, Photo-, en Paintshoppers kunnen zich uitleven en zelf een creatie sturen naar de redactie. De origineelste en mooiste creaties komen op de site, uiteraard met vermelding van de ontwerper en de
voorverkoopadressen.

 

8WEEKLY

Street Fighter Alpha 3 upper

Artikel: Street Fighter Alpha 3 upper

Toch nog niet zo heel erg lang geleden schreef ik op deze site een recensie van Street Fighter 2 Turbo. Een mooie en degelijke port van de Super Nintendo naar de GBA. Misschien een beetje blikkerige muziek, maar wel erg leuk. En wat schetst mijn verbazing? Nu ligt hier zomaar ineens Street Fighter Alpha 3 op mijn bureau? Een blik op het doosje doet vermoeden dat ze gewoon nog een keer hetzelfde spel hebben uitgebracht.

~

Met enig argwaan schoof ik het spel in mijn GBA. De reden waarom ik destijds Mortal Kombat op de Mega Drive leuker vond dan Street Fighter was het feit dat MK2 en MK3 ook echt andere spelletjes waren. Street Fighter bleef steeds nieuwe versies uitbrengen met slechts één extra karakter of een extra turbo speelmode. Nadat Capcom Street Fighter in een stuk of vijf versies had uitgemolken op de SNES, deden ze het nog eens dunnetjes over op de PSX. En nu lijkt de GBA aan de beurt.

33 karakters

~

Street Fighter is een vechtspel. In dit deel kan de speler maar liefst kiezen uit 33 karakters, en er zitten nog enkele “hidden characters” in het spel. Daarover valt alvast niet te klagen. Vervolgens is het knokken geblazen. En tja, wat kan ik zeggen dat ik al niet mijn vorige stukje gezegd heb? Minus wat extra vechters en achtergronden is dit spel qua graphics en gameplay gewoon exact hetzelfde als Street Fighter II Turbo.

Conclusie

Street Fighter Alpha 3 upper is een eersteklas vechtspel, laat daar geen misverstand over bestaan. De conversie naar de GBA is prima gelukt, en als je nog geen dergelijk spel bezit voor de GBA, dan is dit spel een goede keuze. Mocht je echter Street Fighter II Turbo al hebben, dan mag je wat mij betreft gaan klagen bij Capcom. Ze hadden dit deel net zo goed een jaar eerder uit kunnen brengen, dan had jij ook alle 33 vechters gehad. Absolute geldklopperij!

Muziek / Album

Wereldband uit Groningen

recensie: Whipster - Strange

Op Noorderslag speelden de Groningse heren van Whipster een thuiswedstrijd. Het kon ze niets schelen dat ze tegenover de bekendmaking van de winnaar van de popprijs stonden geprogrammeerd. Het spelen op zich was al te gek. En in principe had Whipster eigenlijk geen last van concurrentie, want de ware muziekliefhebber wist het kleine zaaltje waarin de band speelde wel te vinden.

~

Vooral na de release van het door insiders welgeprezen prachtige album Strange. Een album dat zeven geweldig meeslepende nummers telt en door muziekkrant Oor is uitgeroepen tot een van de beste nederpopplaten van vorig jaar. En terecht, want Strange bevat alle ingrediënten die horen bij een absoluut meesterwerk. Omschrijvingen als spannend, gedreven en intens zijn zeker van toepassing op de veelal instrumentale muziek van het drietal: Henk Drent op de bas, Marinus de Lange op de drums en zanger Peter van der Heide op gitaar.

Illuster

~

Muziek die past in undergroundgelegenheden als het Groningse Vera, waarvan ook zo’n beetje de hele staf wordt bedankt in het overigens erg mooie cd-boekje. In Whipsters muziek hoor je aanknopingspunten met grote namen uit die underground, zoals Sonic Youth en Yo La Tengo. Strange is in elk geval van dezelfde kwaliteit als de albums van deze illustere Amerikaanse muzikale geloofsgenoten.

Aanzetten tot emotie

Zeven nummers van in totaal meer dan 53 minuten, maar geen seconde teveel. De composities worden zorgvuldig uitgesponnen en voorzien van prachtige loopjes en sfeerelementen, onder meer door het gebruik van een accordeon en de immer prachtige cello. De mooie persoonlijke teksten van Peter van der Heide zijn slechts aanzetjes tot de werkelijke emotie opgeroepen door zijn zingende en huilende gitaar. Hij lijkt zijn overpeinzingen kracht bij te zetten door het gebruik van zijn instrument. Deze gitaar zegt meer dan alle teksten ooit zouden kunnen doen.

Prachtplaat

Na een paar keer geluisterd te hebben en meegevoerd te zijn door de prachtige muziek, kan ik maar één ding constateren: Nederland mag trots zijn op bands als Whipster, die uit het niets dergelijke prachtplaten maken. Ik dacht dat Spinvis afgelopen jaar de Nederlandse popplaat had gemaakt, maar Whipster komt toch ook behoorlijk in de richting.

Links

www.whipster.nl