~

Gatenkaas

Alles klopt gewoon aan deze film, en dat is wel eens verfrissend na al die blockbusters met verhaaltjes die eerder lijken op gatenkaas dan Camembert, als je begrijpt wat ik bedoel. Dit is waarschijnlijk toe te schrijven aan het feit dat er ‘maar’ vier schrijvers aan de film meewerkten, in tegenstelling tot veel moderne grote actiefilms die soms wel vijftien schrijvers verslijten in een poging de film zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor het publiek – geen wonder ook dat de plots van die films volledig uitgekauwd zijn als ze eenmaal het scherm bereiken. Maar Pirates blijft op vrijwel alle momenten leuk, hoewel de film best een kwartiertje korter had mogen zijn.

Teveel gelul

Voor zo’n grote bioscoophit mag je een uitgebreide dvd verwachten, en Disney stelt met Pirates of the Caribbean niet teleur. Allereerst zijn daar maar liefst drie audiocommentaren: de eerste met regisseur Gore Verbinski en ster Johnny Depp, de tweede met acteurs Keira Knightley en Jack Davenport, aangevuld met een apart opgenomen interview met producent extraordinaire Jerry Bruckheimer, en het derde commentaar is van de schrijvers Stuart Beattie, Ted Elliot, Terry Rossio en Jay Wolpert. Nu is me al vaak opgevallen dat acteurs de minst interessante mensen op een filmset zijn, en ook hier hadden de makers er beter aan gedaan de eerste twee commentaren te combineren. Er wordt gewoon teveel geluld en te weinig echte informatie gegeven om dik twee uur naar te moeten luisteren. Het schrijversteam praat daarentegen wel over interessante zaken als structuur, karakterontwikkeling en de opzet van actiescènes.

Weinig diepgravend

De tweede disc uit deze mooi verpakte set staat vol met leuke maar weinig diepgravende mini-documentaires over de standaardonderwerpen: de voorbereiding, de acteurs, de stunts en visuele effecten, de muziek, enzovoort. We hebben het allemaal al eens eerder gezien, hoewel de sfeer op de set er bijzonder vrolijk uitziet. Jerry Bruckheimer is al jaren een enthousiast amateurfotograaf en hij mag ook op deze dvd zijn kiekjes laten zien met begeleidend commentaar. Het Logboek van een schip laat in amateurbeelden de reis zien van de Lady Washington, een replica van een 18e-eeuws schip dat van Los Angeles naar de Cariben werd gevaren om daar dienst te doen als het heldenschip Interceptor. Al met al krijg je met deze dvd een degelijke maar weinig vernieuwende blik op het maken van een grote Hollywoodfilm.

Gezien de bezoekersaantallen die de film afgelopen jaar trok, is de kans groot dat je de film al eens gezien hebt. Je weet dus zelf wel of je Pirates of the Caribbean nog eens wilt zien in je eigen huiskamer. Voor de mensen die hem gemist hebben, is het ook niet moeilijk: Pirates is een van de vermakelijkste films van de afgelopen tijd, en je hoeft voor deze piraten niet eens naar Disneyland!

~

Het schip leeft

Uiteindelijk komt Chrichton terecht in het ruimteschip Moya dat eigenlijk een organisme is (jawel: het schip leeft). In dit ruimteschip zitten een aantal personen die eigenlijk allemaal zijn uitgekotst door hun eigen volk. Je hebt de redelijk menselijk wezens Aeryn Sun (Claudia Black) en Pa’u Zotoh Zhaan (Virginia Hey). De laatste is het best te omschrijven als een soort blauw geverfde Sinead O’Connor, de andere is ‘gewoon’ een mens. Een stuk minder menselijk is echter al Ka D’Argo (Anthony Simcoe), die vrijwel geheel onder een masker verdwijnt. Voor de rest zijn de hoofdfiguren voornamelijk animaties waar slechts de stemmen van worden ingesproken. De meeste figuren zijn wel raar, maar zeker niet origineel. Rare kleuren en vieze gezichten hebben we allemaal al in andere series gezien.

Claustrofobisch

De manier waarop de serie gefilmd is geeft je soms een claustrofobisch gevoel. Ondanks dat er duidelijk veel aandacht besteed is aan de special effects (hetgeen natuurlijk ook een must is met een dergelijke serie) zie je weinig van de wereld buiten het centrale schip Moya. Daartegenover staat dat de dialogen erg mooi en intiem zijn weergegeven. Ook heb je door deze opzet duidelijk het gevoel dat de groep, die in het ruimteschip zit, met elkaar alle problemen die op hen afkomen op moet lossen. Maar iets vaker een blik naar buiten zou de serie zeker geen slecht hebben gedaan.

Spanning

Farscape is een serie die duidelijk niet mikt op het specifieke science-fictionpubliek, maar eerder het brede publiek opzoekt. Eigenlijk is elke aflevering een op zichzelf staand avontuur van de bemanningsleden en kan je dus op elke willekeurig moment het verhaal oppikken. Elke keer verschijnen er weer nieuwe monsters of andere bedreigingen ten tonele. De spanning zit hem dan ook in die drie kwartier die een aflevering duurt.

Ook geschikt voor kinderen

Eigenlijk hoef je niet echt na te denken bij wat je ziet, het is allemaal vrij eenvoudig en dus makkelijk te begrijpen, zelfs voor de meeste kinderen. Soms is dit jammer, omdat de serie hierdoor een beetje op de vlakte blijft. Het is eigenlijk net als de strips van Suske en Wiske: leuk om te zien, maar je weet eigenlijk elke aflevering wel wat je kunt verwachten. Ik word eigenlijk nergens verrast door de makers. Dit is zeker een gemis, zeker als je bedenkt dat de serie inhoudelijk zo hoopvol en origineel begint. Misschien dat dit in de andere drie seizoenen anders gaat lopen, maar dat blijft voor Nederland nog een kwestie van afwachten.