Hearse

Het album werd niet onverdeeld positief ontvangen. Een aantal recensenten bleken de muziek te rustig te vinden. Er is zelfs een recensent die de band eerder met de Scorpions zou vergelijken dan met ‘echte’ metalbands. Dit is interessant, want dit verklaart misschien waarom ik als luisteraar van toch wat ‘softere’ rock dit album lekker in mijn gehoord vind liggen. Ik zou de band zeker niet met de Scorpions vergelijken, omdat ze veel steviger muziek maakt, maar Dominion Reptilian is toegankelijk genoeg om een lekker ’s avonds op te zetten en een biertje bij te drinken.

Interessante melodielijn

De single Torch valt daarbij als eerste op. Door de muzikale lijn van de gitaar wordt hier een interessante melodielijn toegevoegd aan het nummer. Deze erkenning van de soms wat eentonige klank van metal siert de band en je merkt ook tijdens het hele album dat gekozen is om via gitaarsolo’s meer melodie en dus dynamiek toe te voegen. Dit maakt het een prettig album om te horen, waarbij je ook na een aantal keren nog nieuwe dingen aan de muziek ontdekt.

Massieve muur van geluid

Het album is echter vaak ook wel weer heel ontoegankelijk. Nummers als bijvoorbeeld Contemplation zijn echt erg moeilijk te doorgronden. In dit soort nummers wordt er zo’n massieve muur van geluid op je los gelaten dat je ook na twintig keer luisteren geen nuance kan ontdekken. Die nummers skip je dan ook op een gegeven moment.

Aantrekkelijk

Hearse klinkt dus duidelijk heel afwisselend. Sommige nummers zijn heel erg zwaar maar op een groot deel van de nummer is het zware metalgeluid opgebroken door een tweede melodielijn. Deze nummers zijn daardoor erg aantrekkelijk om te beluisteren. Ook voor hen die niet dagelijks metal in hun CD speler hebben liggen.