Theater / Voorstelling

Intiem met vreemden

recensie: Le Nu Perdu- Schemer

.

Het bospad knispert onder je schoenen, de bomen reiken tot de hemel en een stel zachte, warme handen leiden je door een bos. De fluisterende stem achterna, die in het midden houdt van een elf en een bekende. In een tijd dat we graag alle touwtjes in eigen handen willen houden en intimiteit ver te zoeken is tussen vreemden, doorbreekt het collectief Le Nu Perdu met hun nieuwste voorstelling Schemer onze angst. Het collectief wil een intense, persoonlijke theaterervaring bereiken. Volgens hen is intimiteit daarbij van cruciaal belang.

~

Bezoekers moeten zich geblinddoekt overgeven aan de performers. Wie bang is voor intimiteit met vreemden, zal zich niet op zijn gemak voelen. Doordat je niks ziet en alleen op de vreemde handen moet vertrouwen, voel je je heel kwetsbaar. Je geeft tenslotte alle controle uit handen. De performers bepalen wat er gebeurt, hoe je beweegt en waar je moet zitten. Ze raken je aan om je de juiste weg te wijzen, maar komen ook heel dichtbij om met je te dansen en poëtische woorden in je oor te fluisteren. Soms mag je hun gezicht voelen. Wanneer je zicht wegvalt nemen je andere zintuigen het over. Tijdens de wandeling door het denkbeeldige bos op de grens van dromen en werkelijkheid nemen je gehoor, tast en reuk het van je zicht over. Je verbeelding maakt een overzicht van de ruimte. Als bezoeker loop je over kronkelpaadjes, opstapjes en langs bomen in de ruimte. Doordat je niks ziet, worden alle aanrakingen extra intens. Dit alles versterkt het gevoel van een droom.

‘In de grote stilte explodeert de wereld
Iedereen zweeft door het heelal op een korrel aarde
Af en toe zwaaien we naar elkaar
In het voorbijgaan
Het gevoel van vliegen is groots’

Vuilniszakcocon

Als je dan eindelijk mag zitten en de blinddoek wordt afgedaan, is het nog niet afgelopen met intimiteit tussen performers en toeschouwers. Waar je verbeelding een bos vol bomen en opstapjes vormde, blijkt het bos een lege zaal te zijn met houtsnippers op de grond. In het midden van de zaal staan de vijf performers gehuld in vuilniszakken op een rij. Langzaam komen ze uit hun vuilniszakcocon en ontwikkelen zich tot dansende elfen in vuilniszakjurken. Je vol overgave in de handen te leggen van de performers is eng, maar Le Nu Perdu gaat nog een stap verder. Ze kijken de bezoekers minutenlang recht in de ogen. Moet je glimlachen naar degene die je aanstaart? Moet je rondkijken? Of moet je vooral niks doen? Ook als ze dichterbij komen verdwijnt het ongemakkelijke gevoel niet. Mag je ze wel aanraken? Wat willen ze? Het beste lijkt nog om net als tijdens de boswandeling je verstand uit te schakelen en je over te geven aan je gevoel. Als je ze wilt aanraken moet je dat vooral doen.

~

In Schemer onderzoekt Le Nu Perdu het gebied tussen donker en licht, tussen slapen en wakker zijn. Een gebied waarin alles nog net kan. Schemer slaat niet op de omgeving waar de bezoeker zich in bevindt. Door de blinddoek is de omgeving totale duisternis en zie je niks. Hoewel er meerdere bezoekers net als jij geblinddoekt rondlopen, hoor je ze niet. Je bevindt je in een eigen droom zonder gestoord te worden door omgevingsgeluiden. Pas bijna tegen het einde als je op een kussen op de grond mag zitten, zie je weer dat er nog andere bezoekers rondliepen in dezelfde droom. Schemer maakt je bewust van je remmingen. Wanneer hebben wij buiten het theater nog zoveel intimiteit met vreemden en maken wij ongecontroleerde bewegingen? In het begin is het eng om je over te geven, maar als eenmaal die drempel over bent, geniet je dubbel van de wereld van Le Nu Perdu.

Hier-en-nu ervaring

De drie jonge theatermakers van het collectief Le Nu Perdu zijn afkomstig van de Toneelacademie Maastricht, de faculteit Kunst Media & Technologie (studie Compositie) aan de HKU, en de faculteit Theaterwetenschap aan de UVA. Ze maken intieme muzikale theaterperformances waarin bezoekers worden uitgenodigd deel te worden van hun wereld. Volgens Le Nu Perdu ligt de kracht van theater in de live interactie, de ontmoeting tussen makers en publiek. Zij beschouwen de hier-en-nu ervaring van publiek en performers als uniek voor het medium. Het collectief maakt multidisciplinair theater voor kleine groepen toeschouwers. Zij ondergaan een theatrale ervaring waarbij alle zintuigen worden aangesproken. Door middel van duisternis, beeld, geluid, geur en sensaties doet Le Nu Perdu een beroep op persoonlijke verbeelding, verlangens en fantasie.

Eerder maakte het collectief de voorstelling Ins Blaue Hinein (2006). Vorig seizoen speelde ze met veel succes Ins Blaue Hinein II (in de romp van het vliegtuig Avión) op Festival Over het IJ 2007 en Festival a/d Werf 2007. Schemer was eerder als work in progress te zien tijdens het TF Fringe festival 2007 .