Meer van hetzelfde
In 2005, ongeveer gelijktijdig met de faux-reünie van de Lemonheads, werd een reeks concerten van die andere grote iconen van de jaren 90-rockmuziek aangekondigd. Het in 1997 ter ziele gegane Dinosaur Jr. zou weer gaan spelen – in tegenstelling tot de altijd wisselende Lemonheads – in originele bezetting. Dat was bijzonder, aangezien dit trio in 1988 voor het laatst met elkaar op het podium stond.
De setlists van de talrijke concerten die volgden, bestonden enkel uit klassiekers, dus niemand had toen verwacht dat J Mascis, Lou Barlow en Murph de moeite zouden nemen om, zoals Evan Dando van de Lemonheads, met nieuw materiaal op de proppen te komen. Dat het nieuwe werk op het onlangs verschenen Beyond weinig lijkt te verschillen van wat Mascis en co. twintig jaar geleden deden en van wat de gitaarlegende na het opdoeken van Dinosaur Jr. onder de noemer J Mascis & the Fog uitbracht, zal echter weinigen verbazen. Opener Almost Ready zet direct de toon: een gruizige riff, een uit duizenden herkenbare, scheurende sologitaar en Mascis’ neuzelzang. En zo gaat het drie kwartier onverstoord, bijna nonchalant door, met tien springerige, smoezelige gitaarsongs en één rustpuntje in de vorm van een sereen akoestisch nummer.
Uit de toon
~
Meer van hetzelfde dus, en origineel klinkt het geen moment: in I Got Lost hoort de fan direct Seems Like the Thing to Do (1994); in Crumble een groot deel van Hand It Over (1997). Dat is niet als kritiek bedoeld: de meeste songs zijn namelijk net zo schitterend als de rest van Mascis’ oeuvre. Dat hij zulke muziek zonder veel moeite uit zijn mouw lijkt te schudden, doet niets af aan de kwaliteit ervan – hoewel er twee wegwerpnummers op het album staan: Been There All the Time en What If I Knew.
Met een beetje goede wil is er wel genoeg variatie te ontdekken om verschil te horen met de voorgaande acht reguliere Mascis-platen. Op nummers als Been There All the Time en It’s Me gooit het trio bijna ongekend hard de beuk erin. Zo gruizig als Beyond klonk nog geen ander Dinosaur-album. Wezenlijk anders klinken Back to Your Heart en Lightning Bulb, de twee composities van Lou Barlow (die ook door hem gezongen worden). Ze vallen zelfs ietwat uit de toon, omdat hij meer van tegendraadse dan vloeiende melodieën houdt, en zijn stem minder cachet heeft dan die van Mascis.
Coherentie
De overige nummers sluiten ook niet altijd even goed op elkaar aan, en dit gebrek aan coherentie maakt van Beyond een wat gemankeerde plaat. De fan zal er echter niet om malen: die krijgt met een handvol topsongs bijna precies wat hij van Mascis kan verwachten, en dat is ruim voldoende.
Dinosaur Jr. speelt op 27 juni in Paradiso, Amsterdam.
Doris Konings 
