Woestijnrock met een knipoog
Twee jaar geleden begon Eagles of Death Metal als welkome afleiding van de dagelijkse sores van broodheren Queens of The Stone Age en Millionaire. Zo langzamerhand is het project echter uitgegroeid tot serieuze flauwekul, met als resultaat dat Timmy Vanhamel inmiddels is afgehaakt en zich nu weer volledig concentreert op zijn eigen band Millionaire. Gebleven zijn zanger/gitarist Jesse Hughes (die er met de jaren steeds meer uit gaat zien als Village People-leernicht en -naamgenoot Glenn Hughes) en drummer Joshua Homme, in het dagelijks leven frontman van Queens of the Stone Age. Hun aliassen ‘The Devil’ en ‘Carlo von Sexron’ hebben ze dit maal ingeruild voor de minstens zo sleazy bijnamen ‘Boots Electric’ en ‘Baby Duck’.
Op Death by Sexy krijgen de twee hulp van een heel arsenaal aan bekende vrienden, waaronder Mark Lanegan , Troy van Leeuwen (voorheen A Perfect Circle, nu QOTSA), Joey Castillo en Alain Johannes (QOTSA), Chris Goss (Masters of Reality) en Homme’s liefje Brody Dalle (The Distillers). Daarmee is meteen duidelijk waarom Death by Sexy meer rockt dan debuutplaat Peace Love Death Metal. Als je dit tweede EODM-album zou moeten duiden, kom je ergens uit tussen The Rolling Stones, Lynyrd Skynyrd, Brant Bjork and The Bros, de laatste cd van de Masters of Reality en de geile, zompige bluesrock van John Spencer Blues Explosion, met op zijn tijd een uitstapje richting de traditionele Mississippiblues van bands als Poor Doggie.
Knipoog
Tekstueel is er de afgelopen twee jaar zo te zien weinig veranderd; wat op debuutalbum Peace Love Death Metal nog I Only Want You heette, is op Death by Sexy geëvolueerd tot I Want You So Hard (Boy’s Bad News), de titel van de nieuwe single. Hughes neemt zichzelf gelukkig nog steeds niet al te serieus; het enige dat hem als rocker bezighoudt zijn vrouwen, vrouwen en nog eens vrouwen. Opmerkelijk, want als je Hughes op foto’s ziet, zou je zweren dat hij net als zijn naamgenoot van de Village People op mannen valt. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. In ieder geval moet je wel stekeblind zijn wil je de knipoog in zijn teksten en uiterlijke verschijning niet zien.
Bestaansrecht
Death by Sexy is vooral interessant voor de liefhebber van broeierige, Amerikaanse woestijnrock en rauwe, trashy bluesrock. Kanttekening is daarbij wel dat de muziek van de Eagles of Death Metal wel steeds meer begint te lijken op hetgeen Homme ook doet met Queens of The Stone Age en de Desert Sessions. Het bestaansrecht van Death by Sexy zit hem vooral in de cheesy, bijna homo-erotische kitchrock van I Like to Move on the Night, I Gotta Feeling (Just Nineteen), de titelloze bonustrack (met een heerlijke Robert Palmer-feel), The Ballad of Queen Bee and Baby Duck en de single I Want You So Hard (Boy’s Bad News), waarvan de clip inmiddels is te zien op MTV. Het zijn exact de nummers waarin de Eagles zichzelf het minst serieus nemen.
Malin Hollaar 
Donemus Publishing 
