Troetelkind van de alternatieve scène - Kevin Smith

Smith kreeg door zijn talenten voet aan wal in de filmindustrie en kon zo zijn eigen productiebedrijfje oprichten; View Askew. Met meer geld kon hij in 1995 zijn tweede grote productie maken: Mallrats. Wederom gaat het plot niet erg diep: twee vrienden worden op dezelfde dag gedumpt door hun vriendinnetjes en besluiten hun zorgen te vergeten in het plaatselijke winkelcentrum.
In het alternatieve circuit onstonden enkele geluiden dat Smith met Mallrats commercieel was geworden, maar de dialogen bleven geestig, snel, grappig en voor sommige grote filmmaatschappijen vulgair. Wat te denken van onderwerpen als: Supermans sperma, afrukken voor je sterft, katten in kontgaten en een 15-jarig meisje dat onderzoek naar de seksdrift van mannen. Misschien iets te veel onderbroeken los, maar wel weer uitermate geslaagde dialogen.

Dukes of Hazzard

Smith begreep dat met nu toch echt iets meer van hem ging verwachten en in 1997 wist hij opnieuw te verrassen met misschien wel zijn beste werk tot nu toe: Chasing Amy. Dit verhaal over de opbloeiende liefde en vriendschap tussen een striptekenaar en een lesbische tekenares was intelligent, diepzinnig, geestig en hier en daar zelfs ontroerend. De dialogen waren nog steeds briljant, maar iets volwassener: wat definieert seks en maagdelijkheid, en is het erg als je partner meer ervaring heeft als jij?
Smith voert een Malcolm X-achtige homoseksuele neger naar voren om zo de rassenscheiding op zijn manier neer te zetten. Smith over homoseksualiteit:

Gay or straight has never been a big issue with me. Sex is sex, as far as I’m concerned. Some cats dig on the opposite gender, and some cats dig on their own. Sexual identity will always be as mystifying as why The Dukes of Hazzard was once the number one television show in our country: there’s no point in getting bent out of shape about it; it just IS. Some cats will always gravitate toward Daisy Duke, and some will always pine over Boss Hogg.

Superman

Nadat zijn relatie met Joey Lauren Adams (de hoofdrolspeelster uit Chasing Amy) op de klippen loopt, trouwt hij met Jennifer Schwalbach. In 1999 krijgen ze een dochter genaamd Harley Quinn, naar het karakter uit de Batman-tekenfilmserie. Vervolgens wordt hij gevraagd om het script te schrijven voor de nieuwe Superman-film. Het gaat faliekant mis.
De producers vragen hem een liefdesscène tussen Lois en Superman te schrappen. Smith weigert omdat het de beste dialoog zou zijn die hij geschreven heeft. De producers reageerden met: dit is een speelgoedfilm, doe het nou maar. Het werd allemaal nog een stapje erger toen Smith Tim Burton voor de regie suggereerde. Burton vond het script van Smith niet geweldig en dat was dat. Smith stapte uit het project, dat tot op heden nog immer niet van de grond lijkt te willen komen. Waarschijnlijk is het misgelopen omdat filmmakers nu eenmaal niet dezelfde ideeën hebben over een superheldenfilm als comicliefhebbers.

In 2000 produceerde en schreef Smith Dogma, zijn visie op religie en de kerk. Dat de kerk de film in de ban deed was te verwachten, Smith is namelijk niet te zuinig met verwijten naar dit ouderwetse instituut. Smith is echter wel degelijk gelovig, en ook dat komt naar voren in deze film. Dogma toonde echter ook de beperkingen van Smith als regisseur: actiescènes en grootse beelden zijn niet zijn sterkste punt.

Druk baasje

Tegenwoordig is Smith een druk mannetje. Hij heeft net zijn nieuwste film afgeleverd: Jay And Silent Bob Strike Back. Verder is hij al weer bezig met zijn nieuwste project, Jersey Girl, dat eind 2002 dient uit te komen in de bioscopen. Verder schrijft hij voor Marvel Comix enkele delen van de Marvel Knights-series (Daredevil) en de serie Green Arrow voor DC Comix.