Integere Types (Ruben en Nathan)

Over de voorstelling Integere Types is goed nagedacht. Ruben en Nathan gaan op avontuur met hun klapstoeltjes – de rode draad – en daarom heen worden andere verhalen verteld die min of meer verbinding houden met genoemde onderwerpen. Zo komt alles steeds samen. Ruben en Nathan zetten ook sterke typetjes neer, zoals de verveelde telefonisten van de 112-alarmcentrale en premier Balkenende die wartaal uitslaat. Tussen de verhalen door wordt er gezongen: niet voor niets staat er een zwarte vleugel op het podium. Het liefdesduet tussen de koe en de stier, die ook in Uitverbaasd werd opgevoerd, blijft een van de hoogtepunten van de show.

Afwerking

Maar niet alles is even geweldig. Ruben en Nathan kunnen leuk vertellen, zijn goed op elkaar ingespeeld, hebben een geweldige fantasie en hun gezichtsuitdrukkingen zijn schattig. Maar een aantal grappen is niet altijd goed afgewerkt. De meeste verhalen missen een goede uitsmijter en dat is zonde. Daardoor worden de grappen snel vergeten, ondanks dat er wel regelmatig gelachen wordt in de zaal. Als dit cabaretduo wat meer aandacht zou schenken aan de finishing touch, dan loopt de show echt geolied.

Fantasie

Voor beginnende cabaretiers – dit is per slot van rekening hun ‘echte’ eerste avondvullende show zonder pauze – doen ze het absoluut niet slecht. Sterk punt is hun fantasie. Briljant om te horen wat ze uit hun duim zuigen. Je ziet ze zo zitten op hun klapstoeltjes, naast het bed van een puffende Maxima die elk moment kan bevallen. Ruben en Nathan weten dit soort fantasieën zo beeldend en leuk te vertellen, dat je helemaal in hun verhaal opgaat. Zolang ze dat volhouden, zit het wel snor met hun carrière als cabaretduo.