Tag Archief van: Sorrentino

Film / Serie

The good, the bad and the saint

recensie: The Young Pope (dvd)

Uit een gigantische stapel baby’s op het San Marcoplein in Venetië komt een nieuwe paus gekropen. Wie is deze Pius XIII (Jude Law), die op zo’n unheimische manier wordt geïntroduceerd in Paolo Sorrentino’s (La Grande Belezza, Youth) nieuwe serie?

Hij is in elk geval niet de gematigde prediker waar de kardinalen zo op gehoopt hadden, blijkt snel. Pius, geboren als Lenny Belardo, is aartsconservatief en houdt net zo veel van God als dat hij een hekel heeft aan homo’s en pedofielen. Maar achter dit strenge voorkomen schuilt een vertwijfelde en bange man met een geloofscrisis. Iemand die zielsveel van een ander kan houden, maar niet met deze gevoelens om kan gaan. In zijn persoonlijkheid bestaan het goede en het slechte, het hemelse en het aardse zij aan zij.

Paradoxaal

Dat levert onbegrijpelijke taferelen op voor zijn omgeving, die Sorrentino op meesterlijke wijze naar het scherm tovert. Zijn unieke stijl van regisseren past perfect bij Pius’ paradoxale persoonlijkheid. Sorrentino kan het ene moment verstild zijn, om de kijker direct daarna met een bombardement aan beelden wakker te schudden. In de prachtige Vaticaanse paleizen klinken zowel de klassieken als elektronica of popmuziek. Welke andere regisseur zou op het idee komen de Paus te kleden met I’m Sexy and I Know It op de speakers? De Italiaan bewijst zich opnieuw als een van de spannendste en origineelste regisseurs van het moment.

Van grote klasse is ook zijn terughoudendheid bij het vertellen van het verhaal. Het moet verleidelijk zijn geweest om van The Young Pope een soort House of Cards-in-het-Vaticaan te maken – en inderdaad: aanvankelijk lijkt het dat te worden. Maar Sorrentino kiest een andere weg. De serie is een karakterstudie pur sang, waarbij het uitdiepen van de fenomenaal acterende Jude Law op de eerste plek komt. De intrige, de tegenslagen, die spelen op de achtergrond. Waar het om gaat is Pius’ spirituele reis: de innerlijke zoektocht naar de ouders die hem als klein jongetje achterlieten op de stoep van een katholiek weeshuis.

Drie-eenheid

Dat vormt zowel het sterkste als het zwakste punt van de serie. Want hoewel Pius als razend interessant personage begint, slijpen de scherpe kantjes er in de loop van de serie wel een beetje vanaf. Spanning maakt plaats voor drama in zijn puurste vorm, als de mysterieuze paus in de loop van tien afleveringen verandert in een complexe, maar uiteindelijk vooral erg menselijke man.

Of is er toch meer aan de hand? Want ergens in de loop van die afleveringen blijkt dat niet alleen het goede en het slechte in paus Pius XIII verenigd zijn – maar misschien ook wel het heilige. En die drie-eenheid belooft intrigerend materiaal op te leveren voor het volgende seizoen, dat – de hemel zij geprezen! – werd aangekondigd bij de première van de serie in Rome.

Film / Serie

The good, the bad and the saint

recensie: The Young Pope (dvd)

Uit een gigantische stapel baby’s op het San Marcoplein in Venetië komt een nieuwe paus gekropen. Wie is deze Pius XIII (Jude Law), die op zo’n unheimische manier wordt geïntroduceerd in Paolo Sorrentino’s (La Grande Belezza, Youth) nieuwe serie?

Hij is in elk geval niet de gematigde prediker waar de kardinalen zo op gehoopt hadden, blijkt snel. Pius, geboren als Lenny Belardo, is aartsconservatief en houdt net zo veel van God als dat hij een hekel heeft aan homo’s en pedofielen. Maar achter dit strenge voorkomen schuilt een vertwijfelde en bange man met een geloofscrisis. Iemand die zielsveel van een ander kan houden, maar niet met deze gevoelens om kan gaan. In zijn persoonlijkheid bestaan het goede en het slechte, het hemelse en het aardse zij aan zij.

Paradoxaal

Dat levert onbegrijpelijke taferelen op voor zijn omgeving, die Sorrentino op meesterlijke wijze naar het scherm tovert. Zijn unieke stijl van regisseren past perfect bij Pius’ paradoxale persoonlijkheid. Sorrentino kan het ene moment verstild zijn, om de kijker direct daarna met een bombardement aan beelden wakker te schudden. In de prachtige Vaticaanse paleizen klinken zowel de klassieken als elektronica of popmuziek. Welke andere regisseur zou op het idee komen de Paus te kleden met I’m Sexy and I Know It op de speakers? De Italiaan bewijst zich opnieuw als een van de spannendste en origineelste regisseurs van het moment.

Van grote klasse is ook zijn terughoudendheid bij het vertellen van het verhaal. Het moet verleidelijk zijn geweest om van The Young Pope een soort House of Cards-in-het-Vaticaan te maken – en inderdaad: aanvankelijk lijkt het dat te worden. Maar Sorrentino kiest een andere weg. De serie is een karakterstudie pur sang, waarbij het uitdiepen van de fenomenaal acterende Jude Law op de eerste plek komt. De intrige, de tegenslagen, die spelen op de achtergrond. Waar het om gaat is Pius’ spirituele reis: de innerlijke zoektocht naar de ouders die hem als klein jongetje achterlieten op de stoep van een katholiek weeshuis.

Drie-eenheid

Dat vormt zowel het sterkste als het zwakste punt van de serie. Want hoewel Pius als razend interessant personage begint, slijpen de scherpe kantjes er in de loop van de serie wel een beetje vanaf. Spanning maakt plaats voor drama in zijn puurste vorm, als de mysterieuze paus in de loop van tien afleveringen verandert in een complexe, maar uiteindelijk vooral erg menselijke man.

Of is er toch meer aan de hand? Want ergens in de loop van die afleveringen blijkt dat niet alleen het goede en het slechte in paus Pius XIII verenigd zijn – maar misschien ook wel het heilige. En die drie-eenheid belooft intrigerend materiaal op te leveren voor het volgende seizoen, dat – de hemel zij geprezen! – werd aangekondigd bij de première van de serie in Rome.