Het Yelmo Cines Ideal, een bioscoop met een bijzondere gevel, goudgele muren en glas-in-lood is gevestigd in het centrum van Madrid. Hoewel in de meeste Spaanse bioscopen vooral nagesynchroniseerde films te zien zijn, wordt hier de originele versie uitgebracht. Broker was in dit klassieke gebouw al twee weken eerder dan in Nederland te zien en in deze setting zeker een bezoekje waard.

Ik ga op reis en ik neem mee…

Twee mannen runnen een adoptiebureau waarbij recent bevallen vrouwen hun baby in een kastje kunnen achterlaten. De baby’s horen naar een internaat te gaan, maar Sang-hyeon en Dong-soo verkopen hen illegaal aan koppels die geen kinderen kunnen krijgen. Een van de moeders komt hier achter nadat ze terugkeert voor haar baby, en besluit mee te werken om nieuwe ouders voor hem te zoeken. Wat de drie niet weten, is dat ze worden gevolgd door de politie: twee vrouwelijke detectives. Onderweg pikken de vriendelijke criminelen Hae-jin op. Dit is een eigenwijs kind dat buitengewoon bewust is van zijn omstandigheden en de mensen om hem heen. Echter, het levert wel grappige scènes op. Naast het verhaal van de reis van de vijf figuren loopt een verhaallijn met een moordplot. Ondanks deze verhaallijn is er niet veel spanning aanwezig in de film, maar storend is het niet, want het acteerwerk is sterk van begin tot eind.

Babyrechten

Broker zet je aan het denken. Zo vraag je je bijvoorbeeld af wat ‘familie’ betekent wanneer er een familiaire sfeer ontstaat tussen de protagonisten. De vondenlingenluiken bestaan wel degelijk in sommige landen en zijn een controversieel onderwerp. Worden de moeders zo gestimuleerd hun baby op te geven in plaats van deze zelf op te voeden? Heeft de baby op deze manier de grootste kans op een mooi leven? En hebben de baby’s een betere toekomst bij de koppels aan wie de baby’s worden verkocht of in het internaat?

Dozijn sublieme beelden

Regen is een element dat vaker terugkomt in Broker, soms esthetisch gecombineerd met de weerspiegeling van glas. Richting het einde van de film is er een scène waarin bij een gesprek het profiel van een van de acteurs wordt gefilmd. Een simpel tafereel, een voorbeeld van de gevarieerdere cinematografie, maar een dat zelden wordt gebruikt in de filmindustrie. Ook is er een aantal prachtige beelden in Broker, zoals een opname van een groen landschap met windmolens dat uit de hoogte is gefilmd en meerdere beelden van wateren en gebergten toont die Korean Air zo zouden kunnen gebruiken in haar reclames. De film had zeker nog meer punten kunnen scoren als regisseur Hirokazu Kore-eda dergelijke cinematografie nog meer had toegepast.

Een memorabele avond om de première van Malcoms debuutfilm te vieren, verzuurt door een intense, intellectuele dialoog tussen de filmmaker en zijn vriendin Marie. Hoewel niemand zin heeft naar een reeks tirades te luisteren, blijf je aan de lippen van de acteurs, John David Washington en Zendaya, hangen door hun vlotte reacties, ingenieuze zinsconstructies en briljante acteerwerk.

Een verstoorde relatie

Opmerkelijk is dat het gedrag van de twee niet zo zwart-wit is als de beelden, wat te zien is aan de verdeelde meningen onder de kijkers over hoe de toekomst van het stel eruit dient te zien. Indien dit de heftigste ruzie ooit is tussen Malcolm en Marie, valt hun relatie nog te redden volgens sommigen. Anderen stellen dat de ruzie veel meer blootgeeft over de dynamiek in hun relatie. Na meerdere analyses van hun gesprekken is het duidelijk dat deze worden gevoerd tussen een narcist en een afhankelijke partner.

Toen de film werd uitgebracht, was er veel ophef over het twaalfjarige leeftijdsverschil tussen de acteurs. Dat Zendaya al van kinds af aan een beroemde actrice is, heeft hier ook zeker een rol gespeeld. Of dit een bewuste keuze was of niet, bevordert het absoluut de dynamiek tussen Malcolm en Marie.

Marie was enkel twintig en aan het afkicken van haar drugsverslaving toen haar relatie met Malcolm begon. Hij was haar steunpilaar tijdens deze moeilijke periode, wat hij maar al te graag benadrukt. Telkens wanneer Marie moeizaam haar tekorten en relationele problemen aan bod brengt, zoals het feit dat Malcolm haar niet bedankt heeft tijdens zijn speech en haar onvoldoende aandacht schenkt, verwerpt hij de uitspraken door haar gek te noemen. Hij vernoemt zijn ervaringen met andere vrouwen en werpt Maries zelfmoordpoging in haar gezicht. Dat een deel van het publiek deze psychische mishandeling en manipulatie niet herkent en de dialoog slechts zou labelen als een heftige ruzie, maakt het scenario des te realistischer.

Een indrukwekkende charme

De acteerprestaties waarin met name Zendaya uitblinkt zijn fenomenaal. Zes keer is de Amerikaanse ster welverdiend genomineerd voor haar indrukwekkende acteerwerk. Met behulp van een eufemistisch script krijgen we te zien hoe de actrice in de ene scène in onverbiddelijke close-up hartenleed in haar gezichtsuitdrukking tovert en in de andere een overtuigende drugsverslaafde kan neerzetten.

Ondanks de beladen gesprekken is Malcolm & Marie een zeer pakkende film. Door de selectie warme nummers als Down and Out in New York City van James Brown en geavanceerde filmtechnieken is het moeilijk weg te kijken. Hoewel sommige zinnen uit het script in een echte ruzie waarschijnlijk niet gebruikt zouden worden, dragen deze bij aan de charme van de film.

“Do you know how disturbing it is that you can compartmentalize to such a degree that you can abuse me while eating mac and cheese?”