Muziek / Achtergrond
special: Eurosonic / Noorderslag 2008

In de startblokken

.

De ervaring heeft geleerd dat het maken van een goede planning essentieel is om het maximale uit dit overvolle weekend te halen. Het festival is al weken uitverkocht dus je bent niet de enige die op zoek is naar leuke bandjes. Zoek van tevoren uit waar je heen wilt en kom op tijd om de lange rijen te vermijden. Vooral voor Huize Maas, waar steevast de iets grotere bands geprogrammeerd zijn, staan tijdens Eurosonic vaak lange rijen. Maar ja, waar wil je heen? Er is zo vreselijk veel te zien… Er spelen altijd wel vijf bands tegelijk dus je ontkomt er helaas niet aan om keuzes te moeten maken. 8WEEKLY geeft alvast enkele tips.


Adept (foto: Sebastiaan ter Burg)
Adept (foto: Sebastiaan ter Burg)

Donderdag

De opening in het Grand Theatre wordt verzorgd door I’m from Barcelona, een 30-koppige Big Band die, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, uit Zweden komt. Gegarandeerd feest, dat je in Polyphonic Spree-achtige sferen in de stemming brengt voor de rest van het weekend. Zodat je met een glimlach naar de Stadsschouwburg kunt, om betoverd te worden door de prachtige, breekbare liedjes van de Noorse singer-songwriter Hanne Hukkelberg. Of, misschien nog wel treffender: zodat je op je leenfiets springt en je naar Simplon spoedt voor Yelle, het pseudoniem van de sexy Franse Julie Budet; electrodance à la Bodyrox met een beetje M.I.A. Krijg je er meteen het meesterlijke Adept achteraan, de beste Nederlandse liveband van het afgelopen jaar, met een ongetwijfeld korte, maar krachtige Blitzkrieg-set.

Terug in de ‘Diepenring’ vind je in Vindicat de volgende aanrader: het Finse Stalingrad Cowgirls, ofwel: drie achttienjarige dames die met een wervelende all-female rockshow. Ze vormen de perfecte opmaat voor een ander Scandinavisch meidengroepje. Het vijfkoppige Those Dancing Days heeft themaland Zweden al plat gekregen, en zal Huize Maas weldra laten volgen.

Stalingrad Cowgirls
Stalingrad Cowgirls

Na zoveel dames is het tijd voor vet. Een Febo-kroket. Uiteraard. Maar ook een stief kwartiertje onvervalste ‘over-the-top heavy metal’: het Zweedse Mustasch (verkozen tot ‘Hoogtepunt van Roskilde 2002’) brengt in Vindicat even de hoogtijdagen van de heavy metal – nee, we noemen hier vooral níet landgenoten Europe – terug. Zodat je wederom goedgemutst de Stadsschouwburg kunt binnentreden. Alwaar het Moldavische Zdob Si Zdub (jaren terug ook al eens op Eurosonic) zijn hardcore punk, ska en hiphop feestelijk over je heen strooit, en je met gepaste trots – en dronk – iets verderop de avond kunt besluiten in Simplon. Met de stuiterende dancefunk van het Britse Does It Offend You, Yeah? Met de onweerstaanbare Zweedse Commodore-bliepers Slagsmalklubben. En natuurlijk met de dj-set van een van de hoogtepunten van Eurosonic vorig jaar: het Belgische Goose.

Vrijdag

Een dag waarop je nu al benen tekort zult hebben. Die na het avondeten zijn begin zou kunnen vinden bij de ogenschijnlijk lieflijke – doch niet onschunnige – Française SoKo in de bovenruimte van jazzcafé De Spieghel. En daarna een stevig rockend vervolg zou kunnen kennen in Vera. Het Finse Von Herzen Brothers kon namelijk wel eens een van de ontdekkingen van deze Eurosonic-editie worden. Hun seventies-rockshow zal je, als je de verhalen moet geloven, nog lang bijblijven.

Dez Mona (in het News Café) is een van de meest bijzondere nieuwe Belgische groepen, en staat bekend om zijn sfeervolle, duistere optredens. Gezegend met de stem van Gregory Frateur, die al eens niet onterecht door het leven ging als de ‘Antony van de Lage Landen’. Landgenoot Milow brengt vervolgens leuke, folky popsongs in De Spieghel; de interessante Duitse crossover-act Miss Platinum mixt in het Grand Theatre traditionele Roemeense folkmuziek met hiphop.

Enkele deuren verder, in Vindicat, komt het lawaai uit Tsjechië. Alwaar Sunshine laat zien dat er rondom Praag ook sterke Engelstalige bands rondlopen. Begonnen als hardcoreband, waarmee ze in een grijs verleden (2000) Vera al eens aandeden als support van de gratis show die At The Drive-In er gaf, is Sunshine getransformeerd in een catchy waverockcombo. Inderdaad: het kan verkeren.

The Futureheads
The Futureheads

Het Britse The Futureheads, eerder al op Lowlands en London Calling, geeft in Huize Maas ongetwijfeld een van die optredens die je gezien moet hebben. Een half uur van tevoren aanwezig zijn is geen overbodige luxe; al was het maar om binnen te komen. Kun je met een beetje mazzel ook nog een paar andere aanstaande PIAS-toppers bewonderen; de als ‘nieuwe Basement Jaxx’ gedoopte Britse Elektrons en de poëtische indiepop van de beste Arctic Monkeys-vriendjes: band-met-boodschap Reverend and the Makers, op herhaling in Huize Maas.

Waarna het tijd is om de avond dansend af te sluiten. In een hete Parijse club bijvoorbeeld, voor één avond verplaatst naar het Nederlandse Noorden. Alwaar de Puddingfabriek eenmalig wordt overgenomen door VICE Magazine, dat een avond op poten zet rond het trendy hiphop/electrolabel Institubes uit de TTC-stal. Institubes Paris Terror Club luidt de naam. En daar is nauwelijks een woord Frans bij.

Zaterdag

De laatste dag staat in het teken van de ‘vaderlandsche muziek’. In de Oosterpoort worden de beste bands van het afgelopen jaar verzameld. Veel bands, zoals Moke, Leaf, Pete Philly & Perquisite en Stevie Ann, zijn al doorgebroken en behoeven nauwelijks introductie. De winnaar van de Popprijs 2007 – in wandelgangen weerklinken reeds namen als C-Mon & Kypski, Room Eleven, Opgezwolle, Racoon en Moke – evenmin.

Iemand die wel speciale aandacht verdient is Alain Clark. Alain Clark? Is dat niet die jongen met van die flauwe Nederlandstalige liedjes? Klopt als een bus. Maar zijn laatste cd Live It Out staat vol lekkere soulnummers waarmee hij met gemak zijn flauwe reputatie heeft weggecomponeerd. Een andere must see is Wouter Hamel, die met Hamel een prachtig jazzalbum heeft gemaakt, dat vooral de vele fans van het direct daarna spelende Room Eleven moet kunnen bekoren.

Typhoon
Typhoon

Maar Noorderslag brengt het natuurlijk ook stukken heftiger. Met de teruggekeerde oudgedienden Claw Boys Claw bijvoorbeeld, die live nog altijd staan als een huis. Met Voicst, dat ter plekke zijn langverwachte nieuwe album presenteert. Met het onverwoestbare breakcoreduo Eye-D & Hidden. Met hiphopacts The Opposites, de StropStrikkers, Typhoon en Sticks. Met de nu al verrassende projecten GRAM (Marg, tevens van About en vroeger Seedling) en Bonne Aparte (Adept-in-een-ander-jasje). En natuurlijk diep in de nacht, met het immer fantastische Aux Raus. Waarna het slotakkoord in juiste handen is bij de meest briljante coverband die de laatste jaren in Nederland is opgestaan: The Hot Stewards. Foute eighties-classics in stevig doordenderende ‘gays n’ roses-verpakking’.

Het moet gezegd: dit artikel is maar een voorzetje. Er staan zoveel bands geprogrammeerd; je mist sowieso meer dan dat je kunt zien. Maar als je tot de gelukkigen behoort die een kaart heeft weten te scoren, mag je überhaupt niet mopperen. En anders zijn er wel de 8WEEKLY-verslagen na afloop. Veel plezier in Groningen!