Muziek / Achtergrond
special:

De kracht van de ‘Challenge’

.

Het is een soort van afterparty in café De Bruine Boon te Leiden met Karen Neumann en Marcel van der Linden van de Dutch Blues Foundation, Robbert Fossen & Peter Struijk en Sugar Boy & The Sinners. Het is dan ook de dag na het hectische weekend van de European Blues Challenge in Toulouse waar ze ook allemaal waren en Sugar Boy & The Sinners een eervolle vierde plaats behaalden.

~

Robbert is geboren in Haarlem in 1969. Robbert zette zijn eerste stap op het podium tijdens een bluesjamsessie in de befaamde Haarlemse Jazzclub in 1988. Sindsdien heeft Robbert in verschillende bands gespeeld, waaronder de afgelopen 17 jaar in de band A Crossroads Deal; eerst met name als zanger, later ook als harmonicaspeler en gitarist. Ondanks dat Robbert inmiddels een allround bluesmuzikant is, gaat zijn voorkeur uit naar Chicago Blues. Zijn belangrijkste voorbeelden: Muddy Waters, Magic Slim, John Primer, Buddy Guy, Eddy Taylor, Luke Longone Miles, Johnny Littlejohn, Luther ‘Guitar Junior’ Johnson en Jerry Portnoy. Zelf noemt hij het een uit de hand gelopen hobby.

Robbert tourde met John Primer (ex Muddy Waters en Magic Slim), Tail Dragger (legendary Chicago singer), Chick Rodgers (Thè secret from Chicago), Nick Holt (Magic Slim’s brother) en Charles Hayes (Chicago’s rising star). Vorig jaar viel hij in voor Magic Slim in diens band toen Slim plotseling ziek werd. Inmiddels is Magic Slim op 22 februari overleden. Robbert speelt sinds maart 2010 samen met Peter Struijk (gitaar). Robbert & Peter hebben als duo The Dutch Blues Challenge 2012 gewonnen en hebben in Memphis Nederland vertegenwoordigd bij The International Blues Challenge en het daar als eerste Nederlands duo ooit tot de finale geschopt.

Peter Struijk
Peter (32) is geboren in Gouda en groeide op rond Den Haag. Als kind ging hij met zijn ouders naar plaatselijke jazzclubs. Eerst vond hij deze muziek vreselijk maar leerde het steeds meer te waarderen. Peter begon op jonge leeftijd piano te spelen maar toen hij een gitaar kreeg van zijn broer was hij voorgoed verkocht. Nadat hij eerst in een paar plaatselijke blues bandjes speelde, werkt hij nu onder zijn eigen naam als musicus, leraar en producer. Voor zijn eerste soloalbum Human Ways speelde hij samen met Robbert Fossen, Little Boogie boy, Hammie van Hall, Peter van Zon, Dihl Bennink en de legendarische Chicago blues zanger Tail Dragger, met wie hij verscheidene keren het podium deelde in de ‘windy city’ Chicago. Via Tail Dragger hebben Robbert en Peter elkaar leren kennen. In 2010 lanceerde hij zijn eigen blues- en rootsplatenlabel ‘Blueshine Records’.

Sugar Boy & The Sinners

~

Behalve drummer Frank Duindam, die conservatorium doet, noten kan lezen en een drumschool bestiert, is iedereen van deze middentwintigers autodidact. Sugar Boy Vielvoye kreeg de mondharp met de paplepel ingegoten want zijn vader speelde ruim 30 jaar mondharp in bluesbandjes en thuis werden alle groten gedraaid als Muddy Waters en Little Walter. Na 5 lessen van pa heeft hij het verder zelf uitgezocht. De broers Ronnie en Vinny Guerin zijn opgegroeid met de muziek van pa, dat wil zeggen: Tielman Brothers en andere Indo rockers. Op een gitaar van moeder leerde Ronnie zichzelf spelen en hij liet Vinny een keer invallen in zijn bandje waarbij hij zijn broertje een bas in zijn handen drukte met de woorden: ‘Spelen maar!’ Op 4 december 2011 speelden ze voor de eerste keer alle vier samen in De Waag te Leiden en sindsdien gaat het crescendo. In 2012 wonnen Sugar Boy & The Sinners de The Dutch Blues Challenge voor bands.

International Blues Challenge (IBC) in Memphis
Wanneer Memphis ter sprake komt, wordt iedereen razend enthousiast. Het is tenslotte een bijzondere ervaring om één week met vele anderen in Beale Street rond te hangen, muziek te luisteren, gigs te doen en te jammen maar natuurlijk blijft het hoofddoel de Challenge: 230 bands in 19 clubs. Dat betekent spelen in de voorronde, tweemaal in de kwartfinale, éénmaal in de halve finale (beide bands) en uiteindelijk de finale voor Robbert & Peter. Zij behoren hiermee tot de acht beste bands van de wereld. En dan te bedenken dat er tijdens de hele Challenge geen soundcheck plaats vindt: je moet zo maar beginnen en horen hoe het klinkt. Uiteindelijk hebben ze het niet gehaald maar de ervaring blijft: de kontakten, uitnodigingen om elders te spelen en voor de Sinners zelfs een tv-interview en optreden voor Ditty TV. Boy vertelt: ‘Het grootste compliment was dat die Amerikanen zeiden dat ze ‘onze’ muziek

~

al lang niet meer gehoord hadden; tegenwoordig is het alleen maar moderne blues. Eén week is tekort, we zijn vergeten om te slapen.’ Zeer te spreken zijn de beide bands over de goede zorgen van Marcel (DBF): alles was tot in de puntjes geregeld. Het hotel, de afterpartys en alles wat maar denkbaar is. Karin vult aan: ‘De internationale exposure, het netwerk rond de blues is van grote waarde voor je toekomst, ‘Beale Street’ staat tenslotte erg goed op je cv’. De grote kater kwam na afloop van de Challenge toen alle hectiek ineens was verdwenen, alles uitgestorven was en iedereen voor de tv zat om de SuperBowl te volgen. Hartverwarmend daarentegen was weer het onthaal op Schiphol. Toch is er in Nederland nog te weinig aandacht voor de bluesmuziek, iets waar de DBF steeds meer verbetering in brengt. Heel anders dan in Amerika waar deze muziek in de cultuur zit ingebakken.

European Blues Challenge (EBC) in Toulouse
Op geheel andere wijze ging het er weer aan toe in Toulouse. Die Fransen hadden het goed voor elkaar: mooie ambiance in een beurscentrum met veel ruimte voor bluesfoundations uit de diverse landen om zich te presenteren en veel aandacht voor de bands. Hier was wel ruim de gelegenheid om het geluid vooraf goed af te stellen. Hoewel Robbert & Peter niet meededen, hebben ook zij volop genoten en boeiende contacten kunnen leggen met name om te kunnen spelen in andere Europese landen. Voor Sugar Boy & the Sinners was de EBC een groot succes: ze werden uiteindelijk vierde na een Italiaanse, Spaanse en Roemeense band maar hun optreden werd lovend ontvangen, getuige onder andere de zeer positieve reacties op Facebook en Twitter vanuit Toulouse. Uiteindelijk werd er dit jaar voor een ‘ander geluid’ gekozen door de jury. Met deze uitslag wordt overigens maar weer eens aangetoond hoezeer de blues leeft in Zuid Europa.

Dutch Blues Challenge (DBC) in Nieuw Vennep
Al dit succes doet ons weer verlangen naar de Dutch Blues Challenge eind dit jaar in Nieuw Vennep. Hoe het allemaal gaat lopen, is nu nog niet te zeggen maar dat het weer een geweldig bluesfeest zal worden is wel zeker. De DBF heeft inmiddels een heel goede naam in de internationale (blues)wereld opgebouwd. Vooruitlopend hebben we echter eerst nog de Dutch Blues Awards. De genomineerden zijn inmiddels bekend en nu wacht de moeilijke taak voor jury en publiek om de prijzen te verdelen. Op 13 april wordt dit alles bekend gemaakt en weten we wie de beste acts zijn en welke de beste cd’s zijn voor 2013. Zeker is ook dat het voor de winnaars een enorme stap voorwaarts betekent in hun muzikale carrière.