Onuitputtelijke bron

Darkness On The Edge Of Town bevestigde de sterstatus van The Boss die Born To Run hem had toebedeeld.

Met Darkness On The Edge Of Town brak Springsteen definitief door naar het grote publiek. De sound zou hem naar grote stadions brengen. Het lange wachten werd beloond met een album dat staat als een huis van de eerste tot de laatste noot. Vele jaren later maken we kennis met de ruwe versie van het werk dat Springsteen in die jaren heeft opgenomen. Hij had op zijn zevenentwintigste zoveel schrijflust dat hij vier albums had kunnen vullen. Goede begeleiding zorgde voor een keuze die leidde tot het sterkste album; een album waar hij tegenwoordig nog steeds achter staat.

In 2010 maken we kennis met The Promise die de demo en werkversies bevat vóór de uiteindelijke opnames van het album. Deze opnames plus een handjevol van het eerder verschenen overzicht Tracks vormen samen de vier albums vol songs die Springsteen had geschreven. Op The Promise vinden we pareltjes als ‘Because The Night’ en ‘Fire’, die we kennen als hits van respectievelijk Patti Smith en The Pointer Sisters.

Autobiografisch

Het begin van het album is stevig. ‘Badlands’ knalt letterlijk uit de boxen. Springsteen gaat direct in stadionversnelling van start met zijn E-Street Band en zet een zeer herkenbare song op de kaart. In het boek dat verscheen bij de heruitgave van 2010 lezen we dat de tekst van dit nummer maar moeizaam tot stand kwam. De muziek en het refrein waren er vrij snel, maar de rest van de tekst was een moeizame bevalling voor de jonge Springsteen. ‘Badlands’ was in deze niet het enige moeizame nummer; ook ‘Prove It All Night’ en ‘Promised Land’ ondergingen hetzelfde proces van een briljant idee naar een volwaardige song.

Springsteen schrijft autobiografisch en in die tijd leefde hij op een boerderij in Holmdel, New Jersey. De huidige ervaringen van de inmiddels welvarende artiest staan haaks op die uit zijn jeugd, waarin zijn ouders de eindjes aan elkaar moesten knopen. De reflectie op die ervaringen zijn terug te horen in zijn songs. Een goed voorbeeld is ‘Factory’ dat gaat over het arbeidersleven in de fabrieken. Maar ook jeugdherinneringen van jongensuitspattingen komen aan de orde, zoals het vlammende ‘Racing In The Streets’. In het Springsteen-notitieboek dat bij de heruitgave is gevoegd lezen we ook dat sommige liedjes lang moesten wachten op hun titel. Zo staat ‘Candy’s Room’ lang te boek als ‘The Fast Song’, wat overigens wel de lading dekt van dit supersnelle nummer.

Onuitputtelijke bron
Darkness On The Edge Of Town telt drieënveertig minuten en zeven seconden. Geen minuut te veel en geen seconde te weinig. Alles samengebald tot een zeer compleet meesterwerk dat gezien mag worden als Springsteens beste werkstuk. Probeer maar eens stil te blijven staan of zitten bij ‘Badlands’. Je bent nog niet op adem of ‘Adam Raised The Cain’ stort zich alweer over je heen vol pijn en besef dat je soms de tol betaalt van je voorvaderen. ‘Something In The Night’ gaat over armoede en het vinden van een moment om niet te hoeven denken. ‘Candy’s Room’ heeft de urgentie op de hielen van een hete en snelle nacht en van nog veel te jonge meiden. ‘Racing In The Street’ sloot destijds de eerste kant van het album af en is een ode aan het straatracen waar Springsteen in zijn jonge jaren aan deelnam. ‘The Promised Land’ gaat over jongensdromen die niet uit willen komen. ‘Factory’ is het mooiste arbeidersliedje dat er is. ‘Streets Of Fire’ bezingt eenzame, donkere nachten zonder uitzicht. ‘Prove It All Night’ is een ultieme liefdesverklaring voor een hunkerende nacht. ‘Darkness On The Edge Of Town’ sluit het meesterwerk af en verhaalt over de donkere kant van de stad als je alles verloren hebt, inclusief je vrouw.

Het spel van Springsteen met zijn vaste maten Clarence Clemons op sax, Danny Federici op orgel, Roy Bittan aan de piano, Carry Tallent op bas, Steve Van Zandt op gitaar en Max Weinberg op de drums dendert na in je hoofd, terwijl je de titels naleest die de achterkant van de hoes sieren. Terwijl je leest hoor je songs die al zo vele jaren klonken als vanzelf in je hersenen ronddansen. Toch is er maar één echte manier om te genieten en dat is opnieuw op de play-knop drukken. Het album lijkt een onuitputtelijke bron van muzikaal vertier.

Live in Nederland:
28 mei 2012 Pinkpop