Film / Achtergrond
special: Waarom deel 1 gewoon het leukst is

De Mummy-trilogie

.

Na de enorme teleurstelling van Tomb of the Dragon Emperor is het tijd om terug te kijken naar de eerste twee delen uit de trilogie. Natuurlijk kan er teruggegrepen worden op het excuus van ‘de vloek van het derde deel’; helaas is er in een trilogie meestal sprake van een dalende lijn (denk aan Pirates of the Caribbean en The Matrix). Maar waarin verschilt dit derde deel nou zo met zijn voorgangers?

<i>The Mummy</i>
The Mummy

Het begon in 1999 met The Mummy, waarin bibliothecaresse Evelyn, haar broer Jonathan en avonturier Rick O’Connell in de stad van de doden in Egypte per ongeluk de mummie Imhotep tot leven brengen. Deze vervloekte priester is van plan zijn geliefde terug tot leven te wekken, maar brengt de Bijbelse plagen met zich mee. Met behulp van Ardeth Bay, een krijger die jarenlang het graf van de mummie bewaakte, proberen de drie Imhotep tegen te houden en zo de wereld te redden. In 2001 volgde The Mummy Returns, waarin Imhotep door zijn gereïncarneerde geliefde Anck Su Namun weer tot leven word gebracht. Alex, de negenjarige zoon van de inmiddels getrouwde Rick en Evelyn, wordt ontvoerd omdat deze een armband draagt die Imhotep naar het graf van de Scorpion King kan leiden, over wiens leger Imhotep de macht wil krijgen. In Tomb of the Dragon Emperor springen we weer een aantal jaren vooruit. De volwassen Alex ontdekt de tombe van de Chinese Drakenkeizer, die natuurlijk als mummie herrijst en enorme krachten en een gigantisch terracottaleger tot zijn beschikking heeft. Samen met zijn ouders en oom probeert Alex de keizer tegen te houden voordat deze zijn volledige krachten kan oproepen.

Horror en humor

<i>The Mummy Returns</i>
The Mummy returns

The Mummy had het allemaal. De charmante antihelden (klunzige bibliothecaresse, opportunistische schatzoeker en de revolverheld tegen wil en dank), de aimabele schurk Beni, de perfecte balans tussen horror en humor met een goede spanningsopbouw en de mystiek van het oude Egypte. En dit alles gesitueerd in de avontuurlijk romantische jaren twintig. Daarnaast was de mummie zelf zowel het object van haat als medelijden, waardoor deze nog enige diepgang had. The Mummy Returns was al meteen een stapje terug. Het horrorelement was minder sterk aanwezig, Imhotep was een stuk minder beangstigend als personage en het verhaal zat vol met belachelijke computergegenereerde creaturen zoals de pygmeemummies en de verschrikkelijk kunstmatige Scorpion King. Daarnaast verloor het verhaal volstrekt elke geloofwaardigheid toen bleek dat vrijwel iedereen gereïncarneerd was. Maar in elk geval had deze film nog als voordeel dat vrijwel de gehele cast weer bij elkaar kwam, waardoor het warme reüniegevoel nog aanwezig was.

<i>The Tomb of the Dragon Emperor</i>
The Tomb of the Dragon Emperor

Tomb of the Dragon Emperor heeft dit voordeel helaas niet meer. Zo werd Rachel Weisz vervangen door Maria Bello. Geen slechte actrice, maar ze mist simpelweg de charmante, enigszins klunzige en schattige uitstraling van Weisz. Het feit dat Bello uit alle macht probeert het personage van Weisz te imiteren verergert de zaak alleen maar. Daarnaast werd regisseur Stephen Sommers vervangen door Rob Cohen, bekend van films als xXx en The Fast and the Furious. Dat Cohen vooral een actieregisseur is en het vermogen van Sommers mist om avontuur en humor op een leuke manier te combineren is al snel duidelijk. Daardoor verzandt de film in een oppervlakkige reeks actiescènes waarbij zelfs de gerecyclede grappen niet meer kunnen amuseren. Ook de martial arts talenten van Jet Li worden totaal verwaarloosd, en wat rest is een oninteressant en kil personage.

Audiocommentaren

De DVD van The Mummy heeft maar liefst drie audiocommentaren. De eerste is van regisseur Stephen Sommers en editor Bob Duscay, waarbij vooral in wordt gegaan op de technische en inhoudelijke details van de regie en montage van de film. Het tweede commentaar is van acteur Brendan Fraser, die vooral giechelend herinneringen en anekdotes ophaalt. Nog meer anekdotes volgen in het derde, enigszins gematigde audiocommentaar van castleden Arnold Vosloo, Oded Fehr en Kevin J. O’Connor. The Mummy Returns heeft een audiocommentaar van Stephen Sommers en Bob Duscay, dat van dezelfde strekking is als dat van de eerste film.

Schaamteloos

De extra’s op de bonusdisc komen allemaal op hetzelfde neer: schaamteloze promotie voor Universal. Na een korte ‘making of’ van The Tomb of the Dragon Emperor, waarin met geforceerd optimistische interviews gepoogd wordt het publiek te overtuigen om naar de film te gaan, volgen twee minireportages over de spectaculaire visual effects in The Mummy en The Mummy Returns. Vervolgens een oud promotiefilmpje voor het eerste deel, waarin de film wordt geïntroduceerd in vergelijking met de jaren dertig versie met Boris Karloff. Het korte filmpje over de ontwikkeling en de bouw van de achtbaanrit in Universal Studio’s (die op de eerste film gebaseerd is), is vooral tenenkrommend. Het ‘van storyboard naar eindresultaat’ item, waarin je het oorspronkelijke storyboard naast de uiteindelijke scene kan zien, is ook niet echt de moeite waard. Helaas dus niet een spectaculaire uitgave van de eerste twee The Mummy films, maar voor de echte liefhebber van de films leuk om in huis te hebben. Het wachten op een uitgave van de drie films samen heeft in elk geval weinig zin. Het eerste deel blijft, zoals traditie dat voorschrijft, nou eenmaal het leukst.