NFF: Feesten, alcohol, een beetje drugs en seks
.
In Hiv Hiv Hoera volgt documentairemaker Peter Wingerden Pauline. Pauline is hiv-positief. De film opent met haar voorbereidingen van een vakantie naar Thailand. Eenmaal in Thailand heeft Pauline al gauw een vakantievriend, waarmee ze in korte tijd het bed deelt. Ze deelt de mannen mee dat ze hiv-positief is, maar dat door de aidsremmers de kans op besmetting nagenoeg nul is.
Pauline wordt geportretteerd als een hedonistische en extravagante vrouw, wiens leven voor een belangrijk deel uit feesten, alcohol, een beetje drugs en seks bestaat. Hiermee wordt ze een gemakkelijk projectiescherm om vooroordelen op kwijt te kunnen. Pas wanneer later in de film haar geschiedenis van verwaarlozing aan bod komt, alsmede hoe ze hiv opgelopen heeft, komen er scherven in het projectiescherm.
De film lijkt hoopvol te willen eindigen. De goede vooruitzichten die de aidsremmers geven, maken het inmiddels mogelijk een gezond, hiv-vrij kind te krijgen. Pauline heeft een kinderwens en heeft in Italië de man van haar dromen, Lorenzo, ontmoet. Ze wil het ditmaal anders aanpakken: niet direct naar bed, maar het verlangen een kans geven. Hiermee lijkt een wending in de film te zitten, een hoopvolle toekomst? De hoopgevende boodschap zit hem met name in de positieve levensstijl van Pauline. Enerzijds komt deze oppervlakkig en hedonistisch over, anderzijds toont het haar vechtlust tegen een slopende en stigmatiserende ziekte.
