Food Film Festival 2011

INLEIDING | DEEL 1 | DEEL 2

Het was een stralend weekend in Amsterdam-Oost en ideaal weer voor de kleine biologische markt die ter gelegenheid van het festival voor het pand van Studio K was opgezet. Het Food Film Festival werd georganiseerd door de Nederlandse sectie van de Youth Food Movement. Nadat er Food Film Festivals waren georganiseerd in New York, Bologna en Londen leek het hen een goed idee om in Amsterdam een soortgelijke editie te houden. Terecht, zo bleek, want de belangstelling was groot en de meeste workshops, die varieerden van wijnproeven tot worsten maken, waren binnen een mum van tijd vol. De drukte was op bepaalde momenten wel iets te veel. Studio K was eigenlijk te klein voor de hordes culinaire hipsters en trendy activisten die op het festival afkwamen. Dit maakte het op momenten moeilijk om een tafeltje te bemachtigen of een broodje te halen, maar gezellig was het wel.

Passie

De balans tussen genieten en bewustwording was ook net goed. De filmselectie bestond grotendeels uit documentaires met maar een enkele speelfilm, zoals Bottle Shock en Vers Bloed. Veel docu’s waren kritisch op de voedselindustrie, maar toonden ook de onlosmakelijke band die ontstaat tussen mensen en hun eten. Het vormt misschien wel het meest basale deel van een cultuur en dat was in veel films terug te zien in de passie waarmee gewassen worden verbouwd of gerechten worden gekookt.

Die passie vormde ook een hoopvolle noot tegenover de treurige en soms ronduit deprimerende toon van documentaires als The End of the Line, Taste the Waste en Black Gold. Daaruit blijkt dat er sprake is van bijna onvoorstelbare verspilling, onrecht en exploitatie op globaal niveau. Bewustwording is belangrijk als eerste stap, maar handelen is noodzakelijk indien de mens in de toekomst nog gezond en verantwoord wil eten. Dit was ook de boodschap van de invloedrijke wetenschapper Vandana Shiva die in een inspirerende slotlezing sprak over wat haar deed besluiten om zich in te zetten als voedselactivist tegen wat zij raak typeerde als bio-imperialisme.

Food Film was al met al een geslaagd festival dat zeker een tweede editie verdient. De vraag is wel of het lukt om genoeg culinair getinte films te vinden voor een nieuw programma. Oudere films, zoals Les Blanks ode aan de knoflook Garlic Is As Good As Ten Mothers (1980) of de kritische en satirische gastronomische documentaires van Jonathan Meades, zouden er zeker niet misstaan.