Boeken / Reportage
special: Bertie Bott's Every Flavour Beans

Mierikswortel en kots met suiker

De Harry Potterhype begint zo langzamerhand griezelige vormen aan te nemen. Het duurt nog een kleine maand voordat de eerste film uitkomt, maar winkels liggen vol met sokken, mappen, opschrijfboekjes, dekbedden, nepbrillen, opplaklittekens en andere memorabilia. Toegegeven, de wereld van het kleine tovenaarsjongetje is bij uitstek geschikt voor exploitatie. Niet elk item is echter even aantrekkelijk als het lijkt.

~

“Ah! Bertie Bott’s Every Flavour Beans! I was unfortunate enough in my youth to come across a vomit-flavoured one, and since then I’m afraid I’ve rather lost my liking for them – but I think I’ll be safe with a nice toffee, don’t you?”
He smiled and popped the golden-brown bean into his mouth. Then he choked and said, “Alas! Earwax!”
Harry Potter and the Philosopher’s Stone

Bertie Bott’s Every Flavour Beans. Al bij het lezen van het boek leek het een leuk idee om die snoepjes ook eens in het echt te proeven. Wat is er nu leuker dan een verrassings-snoepje, dat niet altijd maar zoet en kleverig smaakt, maar plotseling naar wortel, naar gras of, minder lekker, naar oorsmeer? Dat dachten de mensen van Warner Bros. waarschijnlijk ook, en sinds kort liggen er bij alle Nederlandse Albert Heijnkassa’s kleine doosjes met heuse Smekkies in Alle Smaken, zoals de Nederlandse vertaler de snoepjes heeft genoemd. Tijd voor een proeverij!

~

De minder alledaagse smaken die eventueel tegen zouden kunnen vallen zijn door de fabrikant voorzien van een uitroepteken. Jammer, want zo is het verrassingseffect er natuurlijk al af. Maar toch, de boontjes verraden met hun kleur niet meteen wat hun smaak is. Een groene smaakt weliswaar naar appel en een gele naar citroen, maar de roze en blauwe liggen minder voor de hand: popcorn en kokosnoot. Deze snoepjes zijn allemaal nog zonder uitroepteken en betrekkelijk veilig, al is de zoete popcorn een vreemde gewaarwording. Je eet een snoepje maar je waant je in de bioscoop!

Op het doosje staat al welke smaken erin zitten, en de uitroeptekenboontjes zijn op smaak gebracht met wortel, tomaat en mierikswortel. Geen gras, kots of oorsmeer dus, maar als je er even over nadenkt is het ook niet erg slim om als snoepfabrikant iets te maken wat iedereen meteen uitspuugt. Mierikswortel is de meest gevaarlijke boon en smaakt even naar peper, maar al gauw is het snoepje net zo zoet als alle andere. Dat is meteen het grootste probleem van de Bertie Bott’s Every Flavour Beans: alles smaakt zoet. Je eet tomaat met suiker, wortel met suiker, ja zelfs citroen maken ze in de fabriek mierzoet.

De bonen smaken allemaal nogal chemisch, en vooral zoet. Op het moment dat je Smekkie in je mond gaat, smaakt hij het best. Je hebt dan heel even de echte smaak, daarna komt de suiker vrij en is het afgelopen. Al met al zijn de Bertie Bott’s Every Flavour Beans niet zo’n geslaagd experiment. Het zijn allemaal kunstmatige aroma’s en alles smaakt nog steeds meer naar geraffineerde suiker dan naar iets anders. Met al dat zoet moeten je tanden er alleen al bij het zien van een Smekkie spontaan uitvallen.

Jammer dat Warner Bros. en de snoepfabrikanten niet wat verder zijn gegaan. Er zijn vast genoeg moeders die verzuchten dat hun kinderen zo ongelofelijk veel snoepen. Een Bertie Bott’s Every Flavour Bean is dan de oplossing: één snoepje met spruitjes-, witlof- of kotssmaak is de oplossing. Maar of de fabrikant daarmee akkoord gaat? De tandarts in ieder geval.