Muziek / Album

Voortploegend

recensie: In My Tree - Push the Plow
in my tree, push the plow

Twee jaar na het titelloze debuutalbum kan de liefhebber van Americana-muziek genieten van het tweede album van In My Tree. Met Push The Plow maken de Ossenaren de belofte waar.

Ondanks positieve kritieken en een dito kwaliteit, is het de band In My Tree nog niet gelukt een platendeal in de wacht te slepen. Met Push The Plow zou het deze zesmansformatie toch moeten lukken om een platenbaas naar ze toe te lokken. Voor de liefhebbers en de fans is dit tweede eigen-beheer-plaatje in ieder geval smullen geblazen.

Ontspruiten

De harde kern van de band wordt nog altijd gevormd door zanger Bert-Jan Kuijpers en multi-instrumentalist Paul Verschuur. Live worden daar Jürgen Krooshoop, Bart van der Heijden, Hans Biesmeijer, Rik van der Sanden en Remco Krooshoop aan toegevoegd en dat is inclusief geluidstechnicus.

Twee jaar na het titelloze debuut is er dan nu Push The Plow met een elftal gloednieuwe liedjes. De mengeling van country, folk en een vleugje blues van het debuut is gelukkig gebleven. De Americana-liefhebbers van Nederland zouden naast het werk van soortgelijke bands over de plas deze band niet links mogen laten liggen. Dat ze uit ons eigen Oss komen is niet hoorbaar: gewoon de ogen dichtdoen en genieten van de stem van Bert-Jan Kuijpers. Hij kijkt ons vervaarlijk aan als hoofd op een vogelverschrikker op de binnenkant van het hoesje, waarop hij over een akker waakt die zojuist is omgeploegd en ingezaaid. De donkere wolken pakken zich samen boven deze – nu vruchtbare – grond, waar bij toevoeging van wat water ineens het gewas zal ontspruiten. Zo is ook de muziek van In My Tree, die naar mijn mening niet lang meer verborgen blijft rond Oss!

In My Tree & band

In My Tree & band

Dorst overheerst

Slechts op een tweetal composities op het album krijgt de harde kern hulp van de live-groepsleden. Op ‘The Devil’ horen we Jürgen Krooshoop saxofoon spelen. Dat doet hij ook op ‘Foot In The Grave’, waar we daarnaast nog de dubbele bas van Rik van der Sanden horen klinken. Dat de rest door slechts twee muzikanten is volgespeeld, is niet hoorbaar aan het eindresultaat. Hoe de band dat live gaat doen, zal duidelijk worden als ze op 12 september in hun woonplaats het album ten doop hebben gehouden.

De muziek van In My Tree heeft een overduidelijke overeenkomst met de muziek die we doorgaans uit Austin, Texas krijgen voorgeschoteld. Toch zien we op de hoes van dit album een duidelijk oud-Nederlands tafereel met een boer die een ploeg voortduwt. De klompen geven de sfeer van ons land weer, maar het lange haar van de boer verraadt een twist. Achterop het album zien we de windmolen van een gemaal, zoals we die wel in de USA zien. De heren weten de zinnen te bespelen, zowel muzikaal als visueel. Vanaf de opener ‘This Machine’ tot en met de afsluiter neemt In My Tree de luisteraar mee met liedjes van internationale allure. In een setting waarin ook veelvuldig de banjo of ukelele te horen is.

Misschien is het afsluitende liedje ‘Foot In The Grave’ niet alleen het toetje van dit tweede album van In My Tree, maar huist daar ook een van de hoogtepunten in. Als de laatste noot is weggestorven overheerst ontegenzeggelijk de dorst naar meer.

Live in Nederland:

28-11-2015 Cafe D’n Dommel, Sint Oedenrode (duo gig)
29-11-2015 Caffee Toffee, Oss