Theater / Voorstelling

Drie levensechte winnaars op één avond: GAME ON

recensie: Rudolphi Producties - Het Debuut

In één klap zijn de drie allerbeste voorstellingen van het ITs Festival 2014 te zien. Volgens Rudolphi Producties dan. Onder leiding van Marie-Anne Rudolphi en Maarten van der Cammer zijn de parels van de afstudeerlichting uit Nederland en België geselecteerd. Niet alleen het talent, maar ook de originaliteit is van hoog kaliber. Dit najaar toeren de winnaars onder de naam Het Debuut langs vele grote steden in Nederland.

~

In tegenstelling tot het fantasievolle beeld waarmee de avond begint, brengt Marijn Brussaard met Rhythm of the Night zijn pure zelf. De toeschouwers plaatsen zich rondom zijn speelvlak, waardoor al snel een boksring is gevisualiseerd. Het publiek zit Brussaard op de huid en zonder het gebruik van theaterlicht valt die huid ook nog eens goed te bekijken. Gelukkig is de jongen niet voor niets de mime-opleiding op de Toneelschool van Amsterdam gaan doen. Hij deinst er niet voor terug dat mensen als apen naar zijn lichaam staren. Dit blijkt als duidelijk wordt dat hij in zijn voorstelling zijn lichaam overgeeft aan fysieke en emotionele uitputting. De energie van de bewegingen, waarin dans, lust en verdriet domineren, komt niet té dichtbij. Wat jammer is, aangezien een harde confrontatie goed in het plaatje zou passen. Desalniettemin presenteert Brussaard een prachtige weergave van een menselijke strijd met zijn lichaam, waar zijn emotie vervolgens afhankelijk van lijkt te zijn.

11829-3.jpgNa een flinke lading testosteron van twee eindigt de avond met drie meiden van de Rits School of Arts in Brussel.
Linda Lugtenborg, Greet Jacobs en Julie Delrue transformeren in hun voorstelling Metamorphosen van wilde beesten in fel gekleurde jackies naar naakte godinnen. De voorstelling is gebaseerd op het klassieke werk van Ovidius. In het beeld wordt veel gespeeld met contrasten, met name door middel van het licht. Het gebruik van de stroboscoop in combinatie met de klassieke muziek en de heavy metal draagt uiteindelijk de voorstelling. De timing van de meiden is ook uitermate goed, waarmee de voorstelling zijn portie humor absoluut bevat. De lichtheid van het spel is fijn en leidt de toeschouwer door het beeldende spektakel over het ‘echte’ leven heen.