Als een spiegel met een strik

Door zorgvuldig uitgekozen tekst, mimiek, poses en bewegingen wordt het dagelijkse leven van de mens tot uiting gebracht. Het wel of niet bij een groep mensen willen horen en hoe men kan omgaan met verveling zijn voorbeelden. Gedachten als: ‘wat kun je eraan doen’ en ‘wat erg’, worden door vier dansers gerelativeerd. Ze huppelen als een kind, lachen, slenteren en maken komische bewegingen om duidelijk te maken dat je het leven ook positief kan bekijken. Wensloos gelukkig is krachtig maar ook luchtig met een knipoog naar het leven van tegenwoordig.

Toneel – op -toneel

(c) Hans Tuerlings

Via de artiesteningang en langs de lichttechnicus, loopt het publiek een gedeelte van het toneel op. De zitplaatsen van de schouwburg zijn verdwenen, een vervangende tribune is op het podium geplaatst. In comfortabele stoelen kijkt men tegen een kleine toneelruimte aan. Drie staande spots , vier dansers, twee asbakken, een sigarettendoosje en een microfoon vormen het decor.

About all that is being left out, forgotten, kept silent, excluded or repressed. Jim Barnards stem klinkt ontspannen. Op kinderlijke wijze huppelen de andere drie dansers over het toneel. Barnard vertelt een verhaal over twee mensen die eieren naar elkaar gooien, als spel. Op een gegeven moment horen ze een raar geluid. Plots wordt het verhaal onderbroken. Er klinkt een zware onweersknal in de zaal, gevolgd door opzwepende en onrustige muziek met snel bonkende tonen. Beelden vloeien over in andere beelden. Dansers transformeren van donker kijkende naar vrolijke individuen. Ze huppelen, lachen en treiteren elkaar.

De buik

Gedurende de performance staat de buik centraal. De dansers betasten elkaars buik op een oprechte en lieve manier. Het gevoel van elk mens zit daar en niet in wat opgedrongen wordt door de omgeving. Humoristisch en nonchalant pakken dansers om de beurt een sigaretje of nemen er een trekje van. Er volgen een reeks beeldende bewegingen, waarin wordt aangegeven dat roken slecht is en dodelijk kan zijn. Een van de dansers weigert een sigaret die haar wordt aangeboden. Ze pakt haar keel vast en gooit haar hoofd naar achteren. Dit herhaalt ze enkele keren. Vervolgens laat ze haar mond openvallen en valt daarna dood neer. De dansers hebben een geloofwaardige mimiek. Na wat hectische scènes komt er weer rust op het podium en worden er op relaxte wijze nogmaals enkele trekken genomen van een sigaret. Degene die in eerste instantie weigerde, neemt zelf ook enkele flinke trekken. Ze hoort er nu bij, vriendschappen zijn gesloten.

Tuerlings heeft een vrolijke en nonchalante sfeer willen neerzetten. Zijn thema’s zijn ‘relativeren van problemen’ en ’terug gaan naar de essentie van het leven’. Daarom wordt er gedurende de gehele voorstelling veel gehuppeld, gelachen en gek gedaan. Alle bewegingen van de dansers zijn echter correct uitgevoerd, hoe speels en nonchalant ze ook zijn.

Films en reclamespots

Tuerlings vertelt in het Brabants Dagblad dat Wensloos gelukkig bijna beschouwd kan worden als een film. Tijdens de voorstelling waant de toeschouwer zich inderdaad enkele keren in een film of televisiecommercial. Barnard transformeert zich tot Sir Miles Messerv (uit de James Bond-film). Hij wijst naar de danseres die uitdagend aan haar rokje trekt en met haar benen tegen elkaar wrijft. In het Engels zegt hij dat Miss Moneypenny zijn secretaresse is, en meer niet.

Door snel wisselende momenten is het net alsof je in een film zit met veel scènes. En het gebruik van vrolijke en slapstickachtige fragmenten uit films en reclames benadrukt het gevoel van positivisme.

Choreografie met mooie dansers

Tuerlings weet waarschijnlijk zelf ook goed te relativeren, want ondanks de grote klap die hij van de overheid heeft gekregen weet hij een mooie en krachtige voorstelling op de planken neer te zetten. Zijn vier dansers zijn charismatisch en weten op lichtvoetige wijze de liefhebbers van moderne dans te beroeren. Omdat in deze voorstelling verschillende soorten beelden door elkaar heen lopen, zijn er ook diverse soorten van interpretaties en gedachten over deze voorstelling mogelijk. Het is aan het individu zelf om uit te maken wat een scène of een beeld met hem of haar doet.

Wensloos gelukkig is nog tot en met 16 maart 2007 te zien in diverse theaters. Klik hier voor meer informatie over Raz.