Theater / Voorstelling

“Als je niet weet waar je vandaan komt, hoe weet je dan waar je heen gaat?”

recensie: Karim El Guennouni - Voor Aap

De personages en gebeurtenissen wisselen elkaar in rap tempo af, in de nieuwe solovoorstelling Voor Aap van Karim El Guennouni, tevens de eerste productie van theatergroep De Artiestenfabriek. Hij neemt je mee in een ware trip waarin fictie, realiteit, komedie en drama elkaar voortdurend afwisselen. Dinsdag 13 januari speelde hij zijn tweede try-out in theater Odeon de Spiegel in Zwolle, zaterdag 17 januari was de première te zien in Podium Mozaïek te Amsterdam.

zaterdag 17 januari was de première te zien in Podium Mozaïek te Amsterdam.

De voorstelling draait om het personage Adil, een acteur van Nederlands-Marokkaanse komaf. Hij vindt zichzelf nogal getalenteerd en dat laat hij blijken door regelmatig te refereren aan beroemde filmsterren. Toch zit hij werkloos thuis, want voor Nederlandse rollen is Adil te donker en voor Marokkaanse rollen is hij te blank. Adil ‘wacht op de rol van zijn leven’, maar weet niet zo goed wie hij is. Wanneer Adil erachter komt dat hij Zweedse roots heeft, verandert hij zijn naam in Basmus Ollafson. Hij wordt gecast om de rol van Jezus Christus te spelen in een Amerikaanse productie, die uitgerekend opgenomen wordt in Marokko. Hierop groeien Adils hysterie en twijfel tot ongekende hoogte – onherroepelijk leidend tot zijn Waterloo.

De gewetensnood van Adil
Er wordt continu gewisseld tussen personages, perspectief, dromen en realiteit. El Guennouni speelt de gehele voorstelling Adil, maar Adil speelt vele karakters, zoals acteurs Brando en De Niro, advocaat Moskowicz en regisseur Bolanski. Adils twijfel groeit enkel naarmate hij de rol van Jezus krijgt toebedeeld. Waarom zijn ze in Marokko, net nu hij Zweeds is geworden? Wie zegt dat Jezus blank was en een baard had, terwijl hij uit het Midden-Oosten komt? Op een gegeven moment gaat Adil echt denken dat hij Jezus is en besluit in diens eenvoud te leven. Geen luxe auto’s meer voor hem, voortaan gaat hij lopen. In zijn dromen is hij een jeugdige Jezus, in de realiteit volgt hij duivelse gedachten op.

El Guennouni lijkt onverstoorbaar
Het verhaal is op zijn tijd psychologisch, maar tegelijkertijd ook humorvol. Deze afwisseling van komedie en drama noemt El Guennouni ‘vervreemding’. Het ene moment lacht hij, om een seconde later alweer in tranen uit te barsten, om de complexiteit van Adil maar weer te geven. De theatermaker verspreekt zich zo nu en dan, wat niet gek is in een try-out, om de draad vervolgens –ogenschijnlijk – moeiteloos weer op te pakken. Wanneer een vrouw begint te kuchen of twee pubers hard praten blijft hij knap in zijn rol, om vanuit die rol vervolgens toch even een opmerking te maken. Die opmerkingen worden met een lach ontvangen.

Een hysterisch verhaal
In zijn eerste solovoorstelling Jan Janszoon, de blonde Arabier viel theatermaker annex acteur Karim El Guennouni al op door gelaagde verhalen en ook in deze voorstelling maakt hij dat waar. Lange tijd wordt het verhaal steeds hysterischer en gekker, om te eindigen met een absolute climax – waarna alle lagen in elkaar vallen. Adil wist niet waar hij vandaan komt, en ook niet waar hij heen gaat.