Theater / Voorstelling

Het dwaallicht

recensie: Ignis Fatuus - Galili Dance

Itzik Galili heeft wederom bewezen een vooruitstrevende en zeer bekwame choreograaf te zijn. Met Ignis Fatuus, dat bestaat uit drie delen, laat hij het publiek nadenken over de ongrijpbaarheid van het leven, lichaamstaal en ruimtelijkheid.

Sommige dingen kun je niet voorkomen in het leven. Of misschien erger; sommige dingen kun je niet ontwijken in het leven. Emoties overkomen je en hoe je er ook tegen probeert te vechten, soms hou je ze gewoon niet tegen. Angst, bijvoorbeeld, is niet iets wat je uit of aan kunt zetten. In Exile Within, de eerste choreografie van de avond, laten de dansers deze kwestie in het leven zien. Als publiek raak je niet direct geraakt door dit ontroerende thema. Het begin is verwarrend, maar na een scène met de complete groep weet Galili het thema over te brengen en word je meegesleept in deze verwarrende gedachte. De dansers in bijna goedkoop ogende pakjes, werken met precisie en overtuigen door contact te zoeken met het publiek.

Humor en ruimte

~

The Drunken Garden, het tweede gedeelte van Ignis Fatuus, raakt een andere emotie: humor. De dansers maken de muziek zelf door te klappen en te stampen op de vloer. De bewegingen bepalen de muziek. Eén van de dansers is gekleed als een soort sumoworstelaar. Hij maakt dezelfde bewegingen als de rest van de groep, maar doordat hij te dik is kan hij de bewegingen niet goed maken. Hij komt humoristisch over en als publiek leef je mee met de danser die het allemaal zo graag goed wil doen.

Het laatste deel van de voorstelling is de choreografie Six. De mannelijke dansers dragen vijf grote platen en maken figuren waar vijf danseressen tussendoor dansen. De figuren die hieruit voortvloeien, volgen elkaar in snel tempo op. Het geeft een gevoel van ruimtelijkheid, doordat de ruimtes waarin de danseressen bewegen steeds veranderen. De kleding van de danseressen is gewaagd, maar de lijnen die voorvloeien uit de choreografie leidt de aandacht hier van af.

Bekwaamheid

~

Ignis Fatuus is wederom een bevestiging van de bekwaamheid van Itzik Galili. Hij heeft samen met de dansers van het gezelschap een vernieuwende choreografie neergezet. De voorstelling laat het publiek denken over het leven, lichaamstaal en ruimtelijkheid. De onderwerpen en perfectie van de dansers maken dit tot een geheel waar lang over nagepraat zal worden.

Ignis Fatuus is nog tot 9 februari in Nederland te zien. Klik hier voor meer informatie over Galili Dance