Theater / Voorstelling

Groot feest bij de Paardenkathedraal

recensie: August, August, August (De Paardenkathedraal)

Ter gelegenheid van zijn tienjarig jubileum bij De Paardenkathedraal en het 65-jarige bestaan van de Stadschouwburg Utrecht maakte regisseur Dirk Tanghe een uitbundige grote zaal voorstelling. August, August, August is dan ook een groot feest. En niet alleen voor het publiek, ook de cast straalt de grootste lol uit. Naast een klein clubje vaste acteurs werkt een grote groep mensen vrijwillig mee om van dit sprookje een imposante reisvoorstelling te maken.

~


August, August, August
is een toneelstuk over het circusleven waarin een grote kloof bestaat tussen de mensen die het voor het zeggen hebben en de creatieve artiesten. Clown August (Michael pas) zou niets liever willen dan een eigen paardennummer waarin hij acht witte Lippizaners dresseert. Maar deze act staat onder leiding van de directeur. Om zijn droom in vervulling te laten gaan, zal hij eerst directeur van het circus moeten worden. De directeur is bereid zijn baan af te staan als August een aantal opdrachten vervuld. Zo moet hij een vrouw vinden, een kind maken en heel veel geld verdienen om het circus te kunnen kopen. Wanneer de clown er uiteindelijk in slaagt om alle opdrachten te vervullen, is de directeur hem toch nog te slim af en worden August en zijn familie in de val gelokt.

Fantasiewereld

~


De Tsjechische auteur Pavel Kohout schreef een sprookje met een eenvoudige en lineaire verhaallijn. Van een spannend plot moet deze voorstelling het dan ook niet hebben. In August, August, August gaat het juist om de verbeeldingskracht. De fantasie van de clown waarmee hij al zijn opdrachten laat slagen. De kracht van het theater om onwaarschijnlijk dingen te laten gebeuren. De acts van de circusartiesten stellen nauwelijks iets voor en toch komen ze spectaculair over. Maar daar moet je als toeschouwer wel in mee kunnen gaan. Wanneer je je niet mee laat voeren in deze fantasiewereld zal de schoonheid aan je voorbijgaan.

Toneelbeeld

~

De regie van Tanghe helpt hier natuurlijk wel een handje mee. Hij haalt alle facetten van het theater erbij. Het ene moment is het podium een circuspiste, dan weer een ordinaire nachtclub. Met enkel wat veranderingen in het gekleurde licht, stralen de fonkelende achterdoeken precies de juiste sfeer uit. De kostuums zijn al even gelikt. De leidinggevenden in zwarte latex pakken en August en zijn familie in lieve primaire kleuren. Een overduidelijke regiekeuze maar daardoor wel heel puur. En die puurheid zorgt ervoor dat de showelementen niet over de top gaan. Wie bereid is mee te gaan in het feestje van Dirk Tanghe, beleeft aan August, August, August een ontroerende en bovenal vermakelijke theateravond.

De voorstelling August, August, August speelt nog tot en met 3 mei 2007. Zie ook: www.paardenkathedraal.nl