Theater / Voorstelling

Heksen blijft lekker griezelig

recensie: Heksen (Bos Theaterproducties)

De verhalen van Roald Dahl blinken altijd uit in vermakelijke smerigheid, rottigheid en lelijkheid. Of het nou een uitgebreide beschrijving van het mini-ecosysteem in de baard van Meneer Griezel is (inclusief beschimmelde stukjes cornflakes) of de potige schooljuffrouw Bulstronk van Matilda; hoe rottiger, hoe meer Dahl zich uitleefde in zijn beschrijvingen. Ook de opperheks in zijn beroemde verhaal Heksen is er één die na Dahl’s introductie direct op je netvlies gebrand staat. Ook in de toneelbewerking van David Wood blijft dit personage gelukkig griezelig goed overeind.

In het verhaal houdt zij met alle heksen uit Nederland een vergadering in een hotelletje in een suf kustdorpje. Onder het mom van de ‘Vereniging ter bestrijding van wreedheid jegens kinderen’ presenteert ze op de heksenconventie haar plan om alle kinderen in muizen te veranderen. Kinderen tenslotte, zijn voor heksen de meest misselijkmakende wezens op aarde die naar hondenpoep stinken en zo snel mogelijk uitgeroeid moeten worden. Aan het weesjongetje Boy, dat met zijn grootmoeder in dat hotelletje op vakantie is, om dit plan tegen te houden.

Simpel en strak

~


In 1990 werd Heksen fenomenaal vormgegeven in een verfilming, met Angelica Huston onherkenbaar griezelig als de opperheks. Dat kan nog een hele klus worden op het toneel, waar special effects te gekunsteld kunnen overkomen. Ook jongetjes die in muizen veranderen, de vele verschillende locaties en de vele personages die in het verhaal voorkomen, kunnen in dit geval een valkuil zijn.

Gelukkig heeft regisseuse Lidwien Roothaan het simpel en strak gehouden, en dat werkt dan ook erg goed. Met pruiken, kleurige jassen en snerpende stemmen veranderen de acteurs, die veel dubbelrollen spelen, moeiteloos in de bende heksen. En Debbie Korper is fantastisch als opperheks. Zonder beledigend te zijn: zij heeft nauwelijks make-up nodig om van dit wezen een gruwelijk enge en wrede vrouw te maken. Slechts een kaal hoofd (heksen hebben geen haar volgens Roald Dahl) en subtiele handschoenen met lange scherpe nagels heeft ze gekregen. Haar priemende blik en zwierige bewegingen doen de rest. Zo rottig en lelijk als Dahl haar voor ogen had, wordt het niet, maar griezelig is het zeker.

Geslaagde bewerking

~


Tegenover haar staan Rogier in ’t Hout en Fabian Jansen als de knulletjes Boy en Bruno die door de heksenbende in muizen veranderen en zij zetten hun personages vlot neer, zonder het kinderlijk te maken. Het mooie decor van Edwin Kolpa doet de rest. Kolpa werkte met strakke, heldere lijnen en kleuren en weet door simpele ingrepen de ene na de andere locatie simpel op het toneel te laten verschijnen.

Han Römer vertaalde de toneelbewerking tot een vlot script met soepel lopende dialogen, waar de acteurs prima mee uit de voeten kunnen. De kleurrijke taal van Roals Dahl is intact gebleven en de acteurs krijgen volop de ruimte om hun komische talenten te laten zien. Een zeer geslaagde voorstelling van dit beroemde kinderboek.

Heksen van Bos Theaterproducties is nog tot en met 1 april 2007 te zien. Klik hier voor meer informatie.