Adembenemend innemend

Het oeuvre van Yasmin Levy behelst vijf albums. Bij de opening van haar show in Paradiso kondigt ze aan dat ze veel composities van haar nieuwe cd Libertad zal spelen, maar dat ze  ook teruggrijpt naar ouder materiaal. De begeleiding van Levy bestaat uit Spaanse gitaar, dubbelbas, viool, percussie en vleugel. Mede doordat Paradiso is voorzien van louter zitplaatsen is het publiek muisstil tijdens het optreden, wat een weldaad is voor iedere muziekliefhebber.

De intensiteit meebeleven

Tijdens het concert neemt Yasmin Levy, gehuld in een romantische, lange rode jurk, een aantal keer de tijd om haar publiek toe te spreken en de liederen te voorzien van uitleg. Zo vallen de liedjes op hun plaats en beleeft het publiek dezelfde intensiteit die Levy in haar composities legt. Levy vertelt over een vrouw van tachtig jaar die al drie jaar samen is met een man van vierendertig. Ze vraagt hem wat er scheelt omdat ze merkt dat hij meer afwezig is dan anders. Hij antwoordt dat hij de vrouw heeft gezien waarmee hij zijn leven wil delen en dat zij dat niet is. Daarop antwoordt zij verdriet te hebben maar er mee te kunnen leven als hij nog één nacht met haar wil doorbrengen en de liefde met haar bedrijft. Zo’n triest lied krijgt voor iedere luisteraar een andere lading. Het verdriet is voelbaar in Paradiso. Zo diep kan een lied roeren. Bij het titelnummer van haar jongste album ‘Libertad’ legt Levy uit dat dit een protestlied is waarin de vrijheid die vrouwen in de wereld vaak node missen wordt opgeëist.

Triest lied met een boodschap
Als na ruim anderhalf uur het laatste nummer klinkt, volgt het hoogtepunt van de avond: ‘Olvidate de Mi’. Op haar nieuwe cd is dit ook de topcompositie en vertolkt Levy het samen met zangeres Concha Buika. Het is het meest droevige lied op een avond waarop ze slechts één blij lied speelt: een bruiloftslied. ‘Olvidate de Mi’ gaat over een stel geliefden. De man neemt op zijn sterfbed afscheid van zijn beminde. Hij vraagt haar in de rest van haar leven een ander lief te hebben zoals zij elkaar lief hebben gehad, maar bij hem terug te keren als er na dit leven toch een moment zou bestaan waarop ze elkaar weer zouden kunnen treffen. Het intro is voor de akoestische gitaar waarna Levy met haar zang het verhaal doet. Tijdens het verloop van de compositie is ruimte voor solo’s van viool en vleugel. Bij veel luisteraars branden de tranen terwijl ze genieten van een fantastische en vooral innemende vertolking van dit in- en intrieste lied met een boodschap. Als een ontlading brengt de zaal na afloop een staande ovatie aan Levy die, voordat de band het laatste akkoord heeft gespeeld, achter de coulissen verdwijnt.

Na het optreden ontmoet Yasmin Levy haar fans in een signeersessie waarin ze complimenten ontvangt en tijd heeft voor een kort praatje. Levy is een ster die straalt en geniet van de aanbidding door haar fans.