Muziek / Album

Divers en toegankelijk

recensie: Wire - Red Barked Tree

.

Wire levert met Red Barked Tree een gevarieerd album af. De harde klanken van Send Ultimate zijn ingeruild voor een meer ingetogen geluid.

~

Red Barked Tree gaat dwars door het verleden van de band heen en zou ook een album met restjes kunnen zijn. Door het hoge niveau van de composities verdwijnt het gevoel van een unreased tracks-album echter snel. Voor Wire is Red Barked Tree een middelmatige cd,  vergeleken met de huidige pop en rock nog altijd bovengemiddeld.

Door de vele stijlen vergt het album enige flexibiliteit van de luisteraar. Maar Wire zou Wire niet zijn als ze niet wars waren van de conventies in de popwereld. Colin Newman (leadzanger/gitarist), Graham Lewis (bas/achtergrondzang) en Robert Grey (drums) hebben -sinds hun groepering in 2000- een constante stroom muziek de wereld in geholpen die de toets der kritiek kan doorstaan.

Beatlesque
Openingsnummer ‘Please Take’ roept de vergelijking op met Bram Tchaikovsky die eind jaren zeventig een bescheiden hit scoorde met ‘Sarah Smiles’. Het zijn de zang van Colin Newman en de klankkleur die deze herinnering terughalen. Ook Howard Jones is geen vreemde vergelijking in deze. ‘Please Take’ is niet de smaakmaker van het album.

Met ‘Adapt’ grijpt Wire terug naar het geluid van hun album Ideal Copy uit 1987. Het metalige ‘Two Minutes’ had ook op Send kunnen staan. ‘Clay’ combineert het geluid van ‘Please Take’ met dat van ‘Two Minutes’. En ‘Moreover’ wortelt door het lawaaiige geluid sterk in de beginperiode van Wire: de punk. Een lichte rock-rap borrelt op uit de strakke gitaar- en drumsound.

Het titelnummer heeft zowaar een Beatlesque karakter en laat Wire bijna als een popband klinken. En hoewel het geluidsdecor op deze cd breed is en de diversiteit aan stijlen groot, vliegt Red Barked Tree nergens uit de bocht.