Muziek / Album

Ietsje minder

recensie: Tom McRae - All Maps Welcome

Just Like Blood (2003), de vorige plaat van de Britse songwriter Tom McRae was voor mij toch wel een hele openbaring. Een mooi compact meesterwerkje van een gedreven en geëngageerd musicus. Later bleek ook het debuut Tom McRae (2000) meer dan uitstekend te zijn. Om nog maar te zwijgen over zijn bloedstollende optredens op The Music In My Head en Crossing Border in 2003. Die man kon gewoon niet meer stuk. Wat een belofte.

~

De nieuwe plaat All Maps Welcome is ietsje minder goed. De plaat mist de scherpte van zijn voorgangers. “I wanted to make an album that was different from my first two,” zegt McRae. Dat is in een aantal opzichten gelukt: productietechnisch, inhoudelijk en, bij herhaalde beluistering van de twee voorgangers, helaas ook kwalitatief.

Herhalingsapotheose

All Maps Welcome werd live opgenomen in een periode van drie weken. Een essentieel verschil met zijn vorige platen, waarop de adembenemende productie wel degelijk een belangrijke rol speelde. Hierover valt natuurlijk te discussiëren. De een houdt meer van het pure liedje en de ander hecht veel waarde aan hoe dat liedje dan wel op de plaat is gezet. Ik val normaal gesproken onder de eerste categorie. In dit geval denk ik echter dat het live-geluid op All Maps Welcome tot gevolg heeft dat sommige nummers veel te lang doorzeuren. Hier en daar zelfs met zo’n inspiratieloze herhalingsapotheose zoals je die live vaak hoort. Zoiets werkt niet altijd goed in de huiskamer.

Slechts een fikse bries

Het album is wat rustiger dan zijn voorgangers en klinkt een fractie minder beklemmend, boos en scherp. Veel kleine tokkelliedjes, een aantal als vanouds bloedmooi (My Vampire Heart), maar ook een paar wat saai (It Ain’t You). Just Like Blood en Tom McRae, hoewel muzikaal niet zo luid, veroorzaakten een emotionele storm en hakten er in als een bijl. Een beetje onder het Kings of Convenience-motto: “Quiet Is The New Loud.” All Maps Welcome veroorzaakt slechts een fikse bries. Deze plaat is daarom niet honderd procent overtuigend, zowel de individuele liedjes als het geheel weten niet te beklijven. Het gevoel is vaker absent. Meestal doen een paar luisterbeurten wonderen, helaas nu niet. All Maps Welcome weet maar amper boven de middelmaat uit te stijgen en dat is McRae’s reputatie eigenlijk niet waardig. Het album mist de spanning van een optreden en ontbeert, vergeleken met het oudere werk, een kunstenaar achter de knoppen. Maar denk er gerust anders over.

Tom McRae staat op 11 juni 2005 in het voorprogramma van Tori Amos in Ahoy Rotterdam.