Vlakke folk

Ook dit derde album (Here’s the Tender Coming) voorziet weer in de kenmerkende folkliedjes die in een nieuw jasje zijn gestoken. Bijna de helft van de nummers zijn bewerkingen van traditionals. Maar dan dus op een eigentijdse wijze gebracht.

Harmonie
De akoestische ondersteuning van het pure stemgeluid van de beide dames past uitstekend bij het traditionele folkmateriaal. De rustige nummers worden op gedoseerde wijze begeleid door een heel scala aan instrumenten. De cello’s, tubular bells, ukeleles en andere instrumenten doen stuk voor stuk hun ingetogen werk. Combineer dit met het naturelle stemgeluid van Rachel en Becky, en je krijgt mooie harmonische nummers.

De liedjes op Here’s the Tender Coming variëren in tempo en ritme. Van het rustig voortkabbelende ‘Sad February’ tot het staccato ‘Lucky Gilchrist’. De teksten zijn echter voornamelijk behoorlijk donker en somber. Zoals het de oorspronkelijke folkmuziek betaamt, wordt de misère van de wereld over je heen gestort. Dronken zeemannen, gruwelijke kinderarbeid en zelfmoord zijn schering en inslag. Dit alles wat de positieve kanten van het album betreft.

~

Eindeloos herhalen

Here’s the Tender Coming bevat echter ook nadelen. Zo is het repeterende karakter van het openingsnummer en tevens titelnummer van de plaat op een gegeven moment nogal storend. Na circa twintig herhalingen weet je ondertussen wel dat het nummer ‘Here’s the Tender Coming’ heet. Deze terugkerende kreet gaat irriteren, en dat is geen prettige binnenkomer voor het album.

Daarnaast is het geheel, op een enkele uitzondering (zoals ‘Lucky Gilchrist’) na nogal vlak te noemen. Over de gehele lijn zit er weinig verrassing in het album. De nummers hebben door de terugkerende combinatie van ingetogen akoestische begeleiding en de folkstemmen van de gezusters allemaal eenzelfde gevoel over zich. Hoe prettig dit afzonderlijk ook kan zijn, in totaal geeft dit weinig spanning aan de plaat.

Nummers zoals de genoemde uitzondering onderscheiden zich hooguit door minieme verschillen in het gebruik van muziekinstrumenten.

Al met al is Here’s the Tender Coming een aardige folkplaat geworden, maar kan hij de aandacht van de luisteraar maar moeizaam vasthouden. Iets meer variatie in toonzetting en ritme had van een aardig album een uitstekend album kunnen maken. Nu is het allemaal net iets te vlak om boven het maaiveld uit te steken.