Muziek / Album

Een eeuwigheid

recensie: The Strokes - Room On Fire

Deze zomer was ik samen met mijn vriendin bezig haar kamer op te knappen. Bijna altijd klonk Is This It? van The Strokes keihard door de luidsprekers, voor de broodnodige arbeidsvitaminen. Dit debuut van de vijf jonge New Yorkers zorgde in 2001, samen met bijvoorbeeld White Blood Cells van The White Stripes, voor een ware hype. De invloeden van de met name Amerikaanse underground uit de jaren zestig en zeventig werden verwerkt in een hedendaags geluid dat toch wel heel erg aan vroeger deed denken. Is This It? is een 21ste-eeuwse klassieker in wording en klinkt zó intens en opzwepend dat de werking tijdens het afkrabben van het behang sterker was dan koffie en Red Bull bij elkaar.

~

Arme Julian Casablancas. Als songwriter van The Strokes zal hij het zeker niet gemakkelijk hebben gehad. Zoveel aandacht van de pers en van de fans moet de lat wel heel hoog hebben gelegd voor de opvolger van het gevierde debuut. En wat moet je doen wanneer je een schijnbaar onovertrefbare standaard hebt gezet, binnen een genre dat het niet echt moet hebben van drastische vernieuwing. Wat moet je doen wanneer de critici op de loer liggen om jouw nieuwe stap af te doen als een kopie van het origineel? Want wees eerlijk, een kopie is zelden interessant genoeg voor veel positieve publiciteit. Room On Fire klinkt helaas als een album van een band die het allemaal niet meer wist en toch maar heeft gekozen voor een benadering van het debuut.

Jonge-hondengeluid

~

In beginsel is er weinig mis met de nieuwe plaat. Met name de eerste paar liedjes zijn weer ijzersterk en liggen in het verlengde van Is This It?. The Strokes hebben toch wel een heel er kenmerkend en superstrak gitaargeluid en ook de stem van Casablancas is uitermate geschikt voor het passionele soort garagerock dat deze jongens voortbrengen. Na een aantal nummers is de spanning echter voor het grootste deel verdwenen. Waar dit aan ligt? Misschien aan het gebrek aan spontaniteit van Room On Fire. Over deze plaat lijkt veel teveel te zijn nagedacht. Waar Is This It? nog een erg jonge-hondengeluid herbergde, klinkt Room On Fire als een bedachtzamer album, wat zich vooral vertaalt in een gebrek aan snelheid en energie.

Funest

Het album is, met hetzelfde aantal nummers, korter dan zijn voorganger en telt daarmee slechts 33 minuten (tegenover 36 en een halve minuut). Toch lijkt Room On Fire een eeuwigheid te duren in vergelijking met Is This It?. Het is dan ook funest voor een plaat met zo’n korte speelduur om een paar nummers te bevatten waar je niet echt warm of koud van wordt. Helaas is dit wel het geval.

Drieëneenhalve ster

Niet dat dit werkstuk zijn mannetje niet staat ten opzichte van de enorme hoeveelheid albums die zo in een jaar uitkomen. Wanneer dit het debuut van The Strokes zou zijn geweest, waren we allemaal veel terughoudender geweest met ons commentaar. Dan zou dit album toch wel drieëneenhalve ster hebben gekregen binnen de in de bladen veel gehanteerde beoordelingsmethode. Is This It? kreeg echter een dikke vijf sterren. Wanneer ik weer ga klussen gaat die laatste dan ook weer in de cd-speler, dan schiet het tenminste een beetje op.

The Strokes staan op 12 december in de Heineken Music Hall te Amsterdam

Links

Officiële site