Muziek / Album

De ziel en zaligheid van de Britse straat

recensie: The Streets - A Grand Don't Come For Free

Onder het motto ‘geluk zit hem in hele grote dingen’ vertelt Mike Skinner, alias The Streets, een verhaal op zijn nieuwe album A Grand Don’t Come For Free. Dit keer zit het geluk in één ‘grand’ en zijn meisje. Wat dat geluk precies is, en dat het vinden ervan moeilijker is dan Skinner had verwacht, wordt in elf nummers duidelijk gemaakt. Alles in een goed in elkaar zittend verslag en met een aantal terugkerende thema’s. Wie dacht dat The Streets na het sterke debuut Original Pirate Material en het magere optreden op het afgelopen Lowlands-festival minder verrassend voor de dag zouden komen, zit ernaast. Skinner slaat die sceptici zonder pardon om de oren. Ongeveer vijftig minuten lang.

~

Met zijn ‘intellectual garage’ verraste Mike Skinner in 2002 met Original Pirate Material zelfs de grootste indie-bleekscheet met een uitermate sterke variant van hiphop. De plaat wist zonder moeite veertien nummers lang de aandacht vast te houden. De jonge rapper zong over de dagelijkse dingen, zonder een moment vervelend te worden met zelfverheerlijkende raps. Nee, The Streets wisten hoe ze een groot publiek moesten behagen.

Weinig verandering, of toch wel

Op de nieuwe plaat is Skinner eigenlijk niet veel veranderd. Hij prijkt op de hoes, wachtend op de bus. De toon is weer gezet. Nog steeds geen bubbelbaden, bling bling, grote auto’s, massa’s vrouwen of veel champagne. Skinner is nog steeds de jonge geezer van de Britse straten. Hij wacht niet alleen op de bus, maar ook op de dag dat zijn leven verandert. Maar weet dat hij daar alleen maar van kan dromen. In de tussentijd en om de tijd te doden, hangt Skinner wat rond, vergokt zijn geld, drinkt bier in de kroeg, ligt wat voor de TV en maakt de meest grandioze hiphop.

Anders dan de andere

Op het eerste gehoor klinkt A Grand Don’t Come For Free niet zo toegankelijk als de vorige plaat. Dit keer geen nummers als Sharp Darts, It’s Too Late of Too Much Brandy. Maar wanneer je wat beter naar de nieuwe plaat luistert en vooral naar het nummer Wouldn’t Have It Any Other Way, zit het album tekstueel gezien perfect in elkaar. Alle nummers zijn qua thematiek gekoppeld aan elkaar. Namelijk: Skinner heeft 1000 pond verloren tijdens het gokken bij de bookies, zijn tv is stuk, hij heeft vanwege het gokken geen geld om het te repareren en kijkt daarom voetbal bij zijn vriendin, waardoor hij problemen met haar krijgt. Dat is het in het kort, maar The Streets poetsen het op naar een bijna een uur durend verhaal, waar de chronologie soms ver te zoeken is.

Alleen nog wachten op de doorbraak

Het niveau dat The Streets met A Grand Don’t Come For Free haalt is hoog, waardoor de twijfel steeds meer richting de overtuiging gaat: dit wordt het jaar van The Streets. Want met A Grand Don’t Come For Free kan het niet anders dan dat de grote doorbraak gaat komen. Te hopen valt dat Skinner weet om te gaan met al dat geld dat in zijn richting komt, anders kon er wel eens een groot artiest verloren gaan. Tot die dag is er nog de oprechte Skinner die zijn ware ziel berapt.