Gave vorm, oppervlakkige inhoud
Las Vegas, die volstrekt onwezenlijke stad midden in de woestijn van Nevada, is de thuisbasis van The Killers. Tegen het decor van deze stad, “the American dream” in extremo, is het niet zo vreemd dat The Killers een ambitieus bandje is. Stilzitten zit er niet in voor deze stoere jongens. Nee, het ijzer moet gesmeed worden wanneer het op zijn heetst is en dat is nú. Want na het succes van het in 2004 verschenen debuutalbum Hot Fuss (wereldwijd 5 miljoen verkochte exemplaren) is opnieuw scoren voor band en platenmaatschappij van levensbelang.
~
Luchtbel
Maar zoals wel vaker, schijn bedriegt. Bij Sam’s Town is de buitenkant mooier dan de binnenkant. Want de kenmerkende bombastische retrorock van The Killers, overgoten met een moddervette synthesizerlaag, is zo vluchtig als een goedkoop parfum. De muziek klopt niet, zij is een luchtbel die elke keer uit elkaar spat. De songs die wél fier overeind blijven zijn de betere popsongs Bling (Confession Of A King) en Why Do I Keep Counting?.
Memories aflevering
~
The Killers hebben overigens serieus nagedacht over de tekstuele inhoud van Sam’s Town. Volgens de band is het een “conceptalbum zoals er weinig meer worden gemaakt”. Samen met de band rijd je op de plaat richting Las Vegas, waarbij je het casino Sam’s Town passeert dat op de rand van de grote stad ligt. Eenmaal binnen neemt de groep je mee in een aflevering van KRO’s Memories, saampjes terug naar vervlogen tijden toen alles beter en simpeler was. De titel van de hitsingle When You Were Young spreekt boekdelen. Maar zijn deze mannen niet wat te jong voor nostalgische ouwe-lullen-praat? Om te voorkomen dat het volgende album van The Killers gretig aftrek zal vinden bij dames met rollators, moet de band zich per direct richten op de toekomst. Verplichte titel voor de nieuwe plaat: “Don’t look back”.
Erik van Gurp 
