Nu al een van de beste albums van het jaar

Wie de stijl van Jarvie wil vergelijken met die van anderen, komt al snel uit bij Emmylou Harris en Lucinda Williams. Dat zijn geen kleine namen om mee te worden vergeleken als je net met een debuut de arena betreedt. In oktober vorig jaar kwam dit album reeds in de USA uit, maar vanaf half februari mogen we ook in Nederland genieten van dit bijzondere album, dat inmiddels bij liefhebbers veel opzien baart.

 Onderbewust en emoties

 Suzanne Jarvie maakt met Spiral Road een heel bijzonder en vooral persoonlijk album. Veel liedjes zijn geïnspireerd op het miraculeuze herstel van haar veertienjarige zoon, die zwaar hersenletsel opliep bij het vallen van een hoge wenteltrap. Was dit ongeval niet voorgevallen dan was Jarvie waarschijnlijk nooit meer muziek gaan maken. Terwijl ze als tiener wel met muziek bezig was, koos ze er toch voor om naar de universiteit te gaan en een carrière in het criminaliteitsonderzoek te starten. Naast het moederschap van vier kinderen was er geen ruimte en geen ambitie meer voor het maken van muziek.

Terwijl haar zoon in diepe coma was geraakt na het noodlottige ongeval, hoorde Jarvie plots melodieën in haar hoofd. Ze pakte haar gitaar en zonder moeite ontsproten haar liedjes uit haar onderbewustzijn, vermengd met de emoties van het moment. In de maanden die volgden bleven de liedjes maar uit haar handen en hoofd gutsen.

Ondertussen herstelde haar zoon heel langzaam, tegen alle doktersvoorspellingen in. Het sterkte haar en haar gezin om naast de heling van hun zoon ook het magische wonder van de liedjes een vervolg te geven.

 Persoonlijk en heftig

 Samen met producer en multi-instrumentalist Hugh Christopher Brown maakte Jarvie de ruwe, diepe, persoonlijke en vooral pijnlijke liedjes tot haar debuutalbum Spiral Road. Het eerste liedje ‘Before and After’ was ook het eerste liedje dat spontaan in twintig minuten ontstond zoals hierboven geschetst. Dit tot volle verbazing van Jarvie zelf. Een ooit gesloten deur was op bijzondere wijze geopend en dit bleek niet een eenmalige exercitie te zijn.

Wie alleen al de titels leest met het bovenstaande verhaal in gedachten, leest de emotie die zich binnenin de liedjes bevindt. De titels ‘Spiral Road’, ‘Never Gonna Stop’, ‘Tears of Love’, ‘Angel of Light’, ‘Love Is Now’ en ‘Wait For Me’ spreken al boekdelen. Wanneer je als luisteraar nog dieper in de muziek van Jarvie duikt, beleef je een schat aan mooie en persoonlijke momenten van deze zangeres.

Het album verovert na eenmaal aandachtig luisteren direct een plaatsje bij andere albums die je regelmatig terug wilt horen. Met Spiral Road is er een nieuwe Suzanne Jarvie opgestaan. Laten we hopen dat haar inspiratie niet stopt bij dit debuut, want dit album mag tot een van de beste van dit jaar worden gerekend. Het zal moeilijk zijn om in dit genre zo’n persoonlijk en heftig album te overtreffen.