Muziek / Album

Nergens een eigen geluid

recensie: Star Star

Op 19 februari jl. presenteerde het Rotterdamse Star Star zijn debuutalbum in het theater van Nighttown te Rotterdam. De remix van de single Dirty You, Dirty Me door Soulvation was deze avond voor het eerst te horen. Het album werd uitgereikt door Fréderique Spigt, niet geheel toevallig een labelgenoot op Idolmedia. De opnames voor het titelloze debuut vonden plaats in de Rocktown Studio te Rotterdam. De productie kwam voor rekening van Ocki Klootwijk, ondermeer bekend van zijn productiewerk voor de Hermes House Band.

~

Het geluid van Star Star leunt zwaar op The Rolling Stones en in iets mindere mate op the Black Crowes. Dit ontkennen heeft weinig zin (iets wat gelukkig ook niet gebeurt), mede omdat het 13 nummers tellende debuutalbum zelf genoeg verwijzingen bevat. Wat te denken van titels als Jaggeresque en Easy For Tonight (A Song For Ruby)? Inderdaad, een wel heel erg expliciete verwijzing naar het nummer Ruby Tuesday van de Rolling Stones.

De composities komen voor het grootste deel voor rekening van het duo Joeri Rook (gitaar) en Manfred Boor (zang). Ik moet het ze nageven, beide heren zijn goed op elkaar ingespeeld, ‘als een Jagger en Richards’. De vergelijking ligt muzikaal gezien voor de hand, maar het klinkt een beetje pretentieus voor een relatieve nieuwkomer.

Coverband

Muzikaal zou de vijfkoppige band gemakkelijk door kunnen gaan voor een Stones-coverband (inclusief mondharmonica), een goede wel te verstaan. De gitaar georiënteerde rockmuziek wordt begeleid door een lekker rauwe, ietwat zeurderige stem à la Mick Jagger. De riffs zijn pakkend, de songs eenvoudig maar goed opgebouwd, terwijl de achtergrondzangeressen zorgen voor de nodige soul. Alles steekt logisch in elkaar. Wat dat betreft is er niets op de band aan te merken. Een nummer als Liberty Belle zou zomaar ineens kunnen aanslaan bij een groot publiek. En toch blijft de schoen wringen. Het lijkt ook zo op de Rolling Stones!

Wishful thinking

Komt Star Star ermee weg? Ik twijfel. Van dit soort bands word ik normaal gesproken niet heel erg vrolijk. Ik weet dat rock & roll het vaak niet moet hebben van het predikaat ‘vernieuwend’, maar Star Star laat wel héél erg duidelijk merken waar ze de mosterd vandaan haalt. Je kunt je terecht afvragen of dit storend is. Door de platenmaatschappij wordt de vergelijking gemaakt met bands als Jet, Reef en The Darkness. Ik vind het vergezocht. Ontstijgt Star Star daarmee de Nederlandse middenmoot? Qua originaliteit helaas niet. Maar het valt niet te ontkennen dat we hier te maken hebben met goede songschrijvers en muzikanten.

In mei en juni tourt Star Star door Engeland en van de zomer zullen ze zijn te vinden op verschillende Nederlandse festivals. Ga het zien en oordeel zelf!