Sophia

Zijn first minutes of fame vergaart de in San Diego opgegroeide Robin Proper-Sheppard begin jaren negentig met het illustere The God Machine. Zwaar aangezette, groovende Amerikaanse rock in de stijl van Kyuss, Tool, Soundgarden en Jane’s Addiction, dat is waar het trio bekend om stond. Een gouden toekomst werd ze voorspeld. Helaas liep het anders. Als bassist Jimmy Fernandez kort na de opnames van het tweede album in 1994 plotseling overlijdt aan de gevolgen van een hersentumor, besluit de aangeslagen Proper-Sheppard in overleg met drummer Ronald Austin dat het voor The God Machine einde oefening is. Terwijl Austin zich definitief terugtrekt uit de muziekwereld en zich stort op een carrière als tekstschrijver van films, steekt Proper-Sheppard een jaar lang al zijn tijd in eigen platenlabel The Flowershop. Om in 1996 als muzikant de draad weer voorzichtig op te pakken met de ingetogen, melancholische herfstmuziek van soloproject Sophia.

Kleine verhaal voorop

De titel van de nieuwe plaat Technology Won’t Save Us, is geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van een vader en zijn negenjarig zoontje, die verdronken voor de kust van Cumbria, terwijl ze via hun mobiele telefoon in verbinding stonden met de hulptroepen. Een persoonlijk drama. Maar er schuilt ook maatschappelijk engagement in. Niet vreemd, want Proper-Sheppard toont zich in zijn teksten geregeld maatschappijkritisch en pessimistisch over de staat waarin de wereld verkeert. Toch kun je als het er werkelijk op aankomt niet anders dan meegaan in de ratrace die het leven is geworden. Hij beseft dat ook als hij zingt “We can’t change the pace the world spins around us” (Pace).

Ondanks al die ‘grote gedachten’ zal het kleine verhaal bij Proper-Sheppard altijd voorop blijven staan. Tekstueel voelt de sombere geest zich het beste thuis bij de afdeling ‘misère en hartzeer’, zoals ook blijkt uit de sentimentele ballade Where Are You Now, waarin een stukgelopen liefde wordt bezongen. Dit onderwerp is in de muziekgeschiedenis al 1001 keer eerder aangehaald, maar als Proper-Sheppard het doet, wordt je er op de een of andere manier toch nog door geraakt.

Intrigerende combinatie

Muzikaal heeft Sophia een aantal raakvlakken met Zwan, het project dat onze Amerikaanse vriend Billy Corgan opstartte na het uiteenvallen van zijn supergroep The Smashing Pumpkins. Net als bij Zwan klinkt bij Sophia duidelijk de liefde door voor de Britse jaren tachtig-muziek van bijvoorbeeld New Order. Veel meer dan bij de stoere Amerikaanse rock van The God Machine combineert Proper-Sheppard, opgegroeid in San Diego, maar muzikaal groot geworden in Engeland, met Sophia twee verschillende muzikale tradities. Het is juist dat contrast waardoor de muziek zo intrigeert. Altijd is er een moment dat de muziek je bij de strot grijpt. Of het nu gaat om de ingetogen eenvoud van Where Are You Now en Big City Rot, om de up-tempo indiepop van Pace en Lost (she believed in angels), om industriële krachtpatserij van Theme from the May Queen of om instrumentale, georchestreerde sfeerstukken zoals Twilight at the Hotel Moscow. Erg mooie herfstplaat!