Muziek / Album

Winterwonderland

recensie: Sonja van Hamel - Winterland

Na vier albums met Berend Dubbe in de formatie Bauer, komt Sonja van Hamel nu met haar eerste soloalbum: Winterland. Met onder andere nummers van de gelijknamige film van Dick Tuinder. Een warm geluid voor een koud seizoen.

Winterland is niet zo heel anders dan het werk dat we van Bauer kennen. Alleen zijn de elektronische samples en geluidjes verdwenen. Op Winterland zijn uitsluitend de geluiden te horen van akoestische instrumenten: contrabassen, cello’s, banjo’s en piano’s. En van een enkele Wurlitzer (elektrische piano). Dat levert een geluid op dat in totale harmonie is met het coverdesign. De sfeer die het coverplaatje uitstraalt, komt ten volste tot uiting in de muziek. Het mystieke, feeërieke beeld van een meisje zittend op een oog, hangend onder een luchtballon en zwevend door de ruimte is één op één vertaald in de rustieke ingetogen nummers.

Lieflijk stemgeluid


Vanaf het openingsnummer ‘Winterland’ tot afsluiter ‘Sally in winterland’ zweven we door een lieftallige sprookjeswereld die Sonja van Hamel ons voortovert. Zoals ze zelf aangeeft, is ze geïnspireerd door artiesten zoals Sufjan Stevens, Aimee Mann en Hanne Hukkelberg, invloeden die ook zeker terug te horen zijn op deze heerlijke winterse plaat. Maar Van Hamel heeft uit die invloeden wel een eigen geluid gedistilleerd.

~

Met behoud van de sprookjesachtige sfeer trakteert ze ons op vijftien heel verschillende liedjes. Zo openen ‘Parallel lives’ en ‘Tara meets sally’ met klassiek klinkende snaarinstrumenten. ‘Transparent Rooms’ start met het geluid van een typemachine en ‘The best days of my life’ opent heerlijk easy listening. In ‘Cosmic fear’ komt de cello afwisselend van links en rechts uit de speakers. Allemaal muzikale variaties die uiteindelijk één resultaat opleveren: een dromerige, melancholieke vrolijkheid in een winterwonderland. Het stemgeluid van Sonja van Hamel is redelijk monotoon te noemen. De gevarieerde composities voorkomen echter dat dit hinderlijk wordt. Het liefelijke stemgeluid is juist uitermate geschikt voor de sfeer die dit album oproept.

Lichtpuntje


Gedurende de gehele duur van de cd hoor je het knisperende geluid van een warm haardvuur, terwijl buiten de sneeuw rond het huis giert. Het lieve stemgeluid, de feeërieke composities, het warme geluid van de snaarinstrumenten: het werkt allemaal mee aan het geruststellende geluid van dit solodebuut. Sonja van Hamel vertelt op Winterland een sprookje voor duizend-en-een-nacht. Niet alleen de wintermaanden worden verwarmd door de klanken, maar ook de lente wordt frivoler, de zomer warmbloediger en de herfst kleurrijker.

Dit muzikale winterwonderland is een sprankelend lichtpuntje voor alle seizoenen.