Top bijna bereikt

Vanuit haar woonplaats Amsterdam verspreidt Signe Tollefsen een mengeling van folk en country. Als kind van een Amerikaanse vader en Nederlandse moeder begon ze al op zevenjarige leeftijd met zingen. Tegen de tijd dat ze veertien was, schreef ze haar eerste liedjes. Na een aantal studies in Engeland keerde ze terug naar Nederland en won in 2006 de publieksprijs bij de Grote Prijs van Nederland. Het mag dan ook een wonder heten dat ze nu pas met haar debuutalbum op de proppen komt. Ze is tenslotte ondertussen al 28 jaar oud. Vanaf haar eerste muzikale stapjes heeft het dus 21 jaar geduurd voordat haar muziek op cd verscheen.

~

Ze moest ervoor ontdekt worden in het Vondelpark door een Amerikaanse toerist, maar nu is het dan eindelijk zo ver. Heeft het wachten geresulteerd in een debuut, genaamd Signe Tollefsen, dat jarenlang opgespaard talent tot een explosieve uitbarsting brengt? Daarover zijn de meningen verdeeld.

Scala aan stemgeluiden
Aan de ene kant kunnen we op het naamloze debuut genieten van een zeer dynamisch stemgeluid. Van zuiver ingetogen en rustig tot rauw extrovert en op de top van haar longen. Signe Tollefsen laat het allemaal de revue passeren. Niet alleen in de verschillende nummers, maar vooral ook binnen een enkel lied. Het hele scala aan stemgeluiden en ritmes gebruikt ze alleen al in de opbouw van één nummer.

Zo begint ‘Hooked (You Spit In My Whiskey)’ bijvoorbeeld heel langzaam en ingetogen. Het spugen is nog beperkt tot enkele druppeltjes slijm dat langs de mondhoeken sijpelt. Maar langzaamaan wordt het tempo opgevoerd, om vervolgens weer een tandje terug te doen. Muziek en zang lijken te verstillen alvorens beide aanzwellen tot een emotionele finale.

Albumtechnisch geeft dat een heel gevarieerd geluid. Vanaf het openingsnummer ‘It Smells Of You’ tot het vijfde nummer ‘Hooked (You Spit In My Whiskey)’ komen alle (stem)variaties voorbij. Zo begint het album met rustige ingetogen zang in het openingsnummer. Dit wordt vervolgd door het meer uptempo gezongen en gespeelde ‘History Class’ en tenslotte worden we geconfronteerd met de welhaast agressief uitgespuugde zang over alcoholische versnaperingen.

~

Gelikt
Aan de andere kant klinkt het gehele album heel erg geproduceerd. Het is allemaal net iets te gelikt geworden. Dit klinkt niet als de uitbarsting van twintig jaar opgekropt muzikaal talent. Hoe mooi de zang van Signe Tollefsen de folk- en countrymuziek ook onderstreept en samenvoegt, het geheel mist de sprankelende bevlogenheid van de ongeremdheid. Het lijkt erop dat ze zichzelf te veel wil bewijzen. Het opentrekken van zo’n groot blik aan stemklanken lijkt dat juist te ondersteunen. Het is mooi dat je een dergelijk instrument tot je beschikking hebt, maar soms is de suggestie meer dan voldoende. Het is niet altijd nodig meteen al je troeven uit te spelen.

Kan veel beter
Beide kanten overwegend levert dit debuut een mooi album op dat eigenlijk veel beter had kunnen zijn. Iets meer afwisseling in de thematiek (al haar liefdesverdriet en relatieperikelen komen al op het eerste album aan bod) en iets minder variatie in stemgebruik in elk nummer. Een beetje ruwer en een beetje minder geproduceerd: met die aanpassingen kan Signe Tollefsen uit de middenmoot opklimmen tot de top. Een klim die met dit album slechts tot het basisstation is gevorderd. Voor de top zal ze nog wat stappen moeten ondernemen, maar met wat doorzettingsvermogen is ze zeker in staat die top te bereiken.