Strauss tracht disco opnieuw uit te vinden

Robert Strauss krijgt doorgaans goede kritieken. Mr. Feelings kan worden gezien als een sprong in het verleden naar de glorietijd van de disco, compleet met glitterbollen en wijde broeken. Dit doet hij echter zonder teveel te vervreemden van het moderne geluid zoals we dat vandaag de dag gewend zijn. Hoewel de vrolijke discosound en de bijbehorende (bevallige) zangeressen aanwezig zijn, is het typische synthesizergeluid vervangen door gelikte studiobeats. Het resultaat is disco anno 2007. Let op: dit betekent niet dat we kunnen spreken van iets dergelijks als neo-disco. Daarvoor is het geluid op Mr. Feelings toch iets te actueel en iets te weinig funky.

Monotoon

~

Wat opvalt is het grote aantal interludes op het album. Van de vijftien nummers behoren liefst zeven tot deze categorie. Een album met acht nummers met een gemiddelde speelduur van tussen de vier en vijf minuten doet mij al gauw een wenkbrauw optrekken. Natuurlijk kan een uitmuntende kwaliteit van de afzonderlijke nummers dit compenseren. Na het album eenmaal beluisterd te hebben, had ik mijn oordeel feitelijk al klaar. Hoewel het in het begin (lees: de eerste twee echte nummers) nog meevalt, gaat Mr. Feelings wat mij betreft teveel richting de moderne dance. Monotone beats met middelmatige zang zorgden bij ondergetekende al snel voor verveling. Wat mij betreft had Robert Strauss nog veel meer richting het discotijdperk mogen reizen en de moderniteit verder achter zich kunnen laten liggen. De vele gasten op de plaat, waaronder Richie Henessy, Leroy Burgess en The Floriday Juicers, kunnen het album ook niet naar een hoger plan tillen. Iets wat je dus wel vaker tegenkomt bij producersalbums. Ik mis bovendien een funky lading, die echte disco toch ook dient te bezitten.

Voor mensen die retro-minded zijn, is Mr. Feelings weliswaar een stap in de goede richting, maar zal de plaat uiteindelijk toch niet echt overtuigen. Als je nagenoeg onbekend bent met het fenomeen disco en op zoek bent naar een luchtige plaat waar lekker op gedanst kan worden, is Mr. Feelings echter een album om toch even een luisterbeurt te gunnen.