Een bevlogen Belg

Gekleed in zwart pak, zwart T-shirt met witte Converse-gympen en flamboyante zonnebril, betreedt de eeuwig jonge nestor van de popmuziek uit Vlaanderen het podium. In het kader van zijn Bijna Volwassen Tour is het vanavond de beurt aan Tivoli, in een bijna uitverkochte zaal. Het zou een energiek optreden worden van deze bevlogen Belg.

Zijn eigen website geeft het eigenlijk heel goed weer: ‘Raymond is geworden wat hij was: altijd al wijzer en altijd jong! Als jonge zestiger kan hij rijp aangrijpend zingen over dit bestaan, maar liefst van al leeft de zanger zich uit, gaat hij er flink tegenaan. Bijgestaan door drummer Cesar Janssens, bassist Mich Verbelen, Pieter Van Bogaert op orgel en accordeon, en Leander van het Groenewoud, veelzijdige zoon van de vader en helemaal ingespeeld als jongste lid, toont Raymond z’n woeste meerderjarigheid, zelf volgroeid op gitaar, én mondig, met zijn onverbeterlijke tekst.’

Greatest hits

De band komt wat stroef op gang en zijn zoon Leander oogt enigszins verlegen. Maar naarmate de avond vordert en er fors wordt meegezongen, komt ook het podium tot leven. Afwisselend speelt Van het Groenewoud gitaar en piano. Dit laatste instrument beheerst hij duidelijk veel beter. In het begin klinkt zijn gitaarspel krampachtig, maar dit wordt beter. Zoals hij zelf ook zegt: ‘De snaren worden toegankelijker, daar moet ik snel van profiteren.’

Het zou vooral een avond worden waarop hij zijn vele bekende nummers laat horen. Een feest van herkenning voor jong en oud in de zaal. Het is indrukwekkend om zijn langdurige carrière voorbij te zien en horen komen. Na een wat cynische ode aan zijn moeder (of is het de moeder in het algemeen?) gaat het meteen voluit verder met ‘Maria’, waarbij hij op de actualiteit inspeelt en zijn gehoor aanspoort te acteren alsof ze op het plein in Kiev staan. Uit volle borst klinkt het dan ook ‘Maria, Maria ik hou van jou, voor jou sta ik uren in de kou’. En door gaat het met ‘Joske’, ‘Aan De Meet’ en een mooie uitvoering van ‘Brussels By Night’, met een hoofdrol voor Van Bogaert op de hammondorgel.

Geklets

Wat zich bij het voorprogramma al een beetje afkondigt, gaat fors verder tijdens de hoofdact: eindeloos geklets. Het niet onverdienstelijke optreden van Daan Hofman wordt flink gestoord, maar ook tijdens minder uitbundige nummers van Van het Groenewoud is het geklets echt hinderlijk. Zelf bedankt hij na ‘In M’n Hoofd’ nogal sarcastisch slechts ‘het luisterende gedeelte van het publiek voor haar appreciatie’. Wat meer respect voor de artiesten waar je speciaal voor komt is toch wel het minste wat je als publiek moet kunnen opbrengen!

Na het altijd fantastische ‘Liefde Voor Muziek’ (met vanavond een politiek wel zeer correcte tekst) worden nog drie toegiften gespeeld, met als laatste nummer het lieflijke ‘Maanlicht’.