De Commodore rockt weer

Dat Persil zichzelf door deze release in de kijker heeft gespeeld mag duidelijk zijn getuige het plaatsje op het prestigieuze SxSW-festival 2004 in Austin Texas. Samen met bands als Bettie Serveert, zZz en Venus Flytrap zullen ze bij de Amerikaanse versie van Eurosonic de Nederlandse popmuziek gaan vertegenwoordigen. Met hun eigenzinnige variant van elektro-pop zullen ze Nederland nog beter op de muzikale wereldkaart gaan zetten en gaan ze hun bekendheid verbreden tot en met de gebieden aan de andere kant van de oceaan. Ze waren al populair bij dat volkje aan de andere kant van de Noordzee, het land dat zichzelf over het algemeen hoog heeft zitten. Het land waar steevast de popmuziek opnieuw wordt uitgevonden. Het land van de Beatles, Stones en Queen Elizabeth. Dat ‘Big Old England’.

Hitgevoelig

Duotone is de plaat waar al een tijdje op is gewacht, want Persil, de naam van het samenwerkingsverband tussen David Lingerak en Martine Brinksma, bestaat al sinds 1997. David formeerde Persil nadat zijn band Sonetic Vet, waarin ook Liesbeth Esselink van Solex speelde, er de brui aan gaf. Persil liet voor het eerst met succes van zich horen tijdens de door de VPRO georganiseerde Pixies-coverwedstrijd. Na een aantal demo’s kreeg het Britse label Shifty Disco lucht van het duo. De single Agony Aunt werd opgepikt en een Peel Session vond plaats. Dit was misschien een logisch gevolg van het succes van Solex bij BBC-Radio1-man John Peel. Begin 2003 deelde Persil samen met de nieuwe labelgenoten en Zea een plek op een split-7″. Voor Persil betekende dit de uitgave van het nummer Mum, tevens het tweede en meest hitgevoelige nummer van Duotone.

Gasttrompet

Duotone staat garant voor ongeveer drie kwartier catchy elektro-sample-indietronica met een sensueel stemgeluid. Het is het Nederlandse antwoord op Vive La Fête en Stereo Total, maar onderscheidt zich door een voller geluid. David en Martine lieten zich bijstaan door een aantal gasten. Zo zong Damon Tutunjian van het Amerikaanse The Swirlies mee op het nummer Traces of Knots en speelde Arnold de Boer van Zea trompet op de nummers Mum en June. Maar ze kunnen zich met zijn tweeën ook uitstekend redden, getuige het nummer Music dat een uiterst volle instrumentatie kent.

Doseren

De korte nummers, die veelal in up-tempo worden gespeeld, werken op den duur behoorlijk vervelend. Een paar nummers achter elkaar is leuk en goed te doen, maar het luisteren van een complete plaat werkt vermoeiend. De variatie is zeker wel aanwezig, maar niet genoeg. De hoop dat ze bij het SxSW-festival een half uur mogen spelen is dan ook niet vreemd, want pas dan komt deze laptop-pop pas goed tot zijn recht en is het zeer goed binnen te houden. Wordt het langer dan kunnen mensen afhaken. En dat zou zonde zijn, want slecht is deze plaat zeker niet. Persil is een pronkjuweel voor Transformed Dreams, laat daar geen misverstanden over bestaan, maar een dosis van drie maal daags vier nummers is het devies.