Geslaagd experiment

Deze keer niet de bekende melancholieke Americana indierock die eerdere albums sierde, maar afwisselende en gelaagde nummers die je overdonderen. Alles wordt uit de kast getrokken om de luisteraar te bedelven onder geluiden en bijbehorende instrumenten.

Experimentele overvloed aan instrumenten
Van bijna elk instrument worden er meerdere exemplaren ingezet: strijkers, piano’s, gitaren en drums, ze komen veelvuldig en gevarieerd voor. Maar ook tussen de diverse nummers wordt voortdurend gevarieerd. Van regelrechte rocknummers tot treurige Americana: het passeert allemaal de revue. I Am Very Far doet zijn naam eer aan en gaat verder dan ooit tevoren.

Okkervil River houdt duidelijk van een experimentje, en het resultaat van die experimenteerdrang mag er zijn. Het levert dan misschien geen consistent album op wat stijl betreft, het is zeker een regelmatige aanvoer van kwalitatief goede nummers. Elk met zijn eigen stijl, tempo en ritme. Van de rock uit openingsnummer ‘The Valley’, met zijn aanstekelijke beat, tot de ingetogen ballad ‘Lay Of The Last Survivor’.

Werken voor bombastische ervaring
Wat de nummers ook met elkaar gemeen hebben is de bombastische en dramatische ondertoon. Bij elk nummer verwacht je plotseling overvallen te worden door een muur van geluiden. Dit zorgt voor een constante spanning bij de luisteraar. En dat is een positieve spanning. Een verwachting die je doet verlangen naar inlossing en je door de nummers heen voert.

I Am Very Far is daarmee geen gemakkelijke luisterplaat geworden met catchy tunes die je fluitend achterover laten leunen. Dit is een album waar je voor moet werken. Maar daarvoor krijg je dan ook het spreekwoordelijke loon uitbetaald. Dit is zo’n album waarbij je bij elke luisterbeurt nieuwe aspecten ontdekt. Het is een ontdekkingstocht langs kleine muzikale juweeltjes verpakt in een oerwoud van geluid.

Rivella moet meerdere erkennen
Dat oerwoud blijft ten alle tijden overzichtelijk en benaderbaar. Dit is geheel te danken aan de geslaagde experimenteerdrang van de band. Voor de fan van Okkervil River is het in het begin misschien een beetje vreemd, maar uiteindelijk komt hij er achter dat het toch allemaal wel erg lekker is. Hierbij vergeleken is Rivella maar een amateuristische poging tot een onderscheidend product.