Muziek / Album

Soundtrack voor de nacht

recensie: No Ceremony/// - No Ceremony///

Het debuut van het Engelse No Ceremony/// staat vol melancholieke electropoptracks waar je, in een wilde bui, ook nog een dansje op kunt wagen.

Sinds het oprichten van No Ceremony/// in 2011 waren zes nummertjes (gratis te downloaden via hun website) de enige wapenfeiten van het trio uit Manchester. Toch wist de band al de nodige publiciteit te verkrijgen. Zo werd de eerste single ‘Hurtlove’ meteen al een bescheiden internethit en maakte de band verdienstelijke remixes van nummers van onder andere Alt-J en Patrick Wolf. Ook de samenwerking met Pixies-gitarist Joey Santiago in ‘Heartbreaker’ legde de band geen windeieren.

Hooggespannen verwachtingen
Het is dan ook geen verrassing dat de verwachtingen voor het debuutalbum hooggespannen zijn. Toch zullen de fans van het eerste uur misschien teleurgesteld zijn als ze de tracklist zien. Vijf eerder verschenen nummers vormen het leeuwendeel van het album. Trouwe volgers moeten zich tevreden stellen met slechts vier nieuwe nummers; een karige oogst, zeker als je je bedenkt dat dit betekent dat ze in twee jaar tijd slechts tien liedjes geschreven en opgenomen hebben.

Degenen die No Ceremony/// niet kennen, krijgen via dit eerste album de kans om kennis te maken met een jong, talentvol bandje. Het trio weet met piano, synthesizer en drums een vernuftige mix van rustige electropop en vuige feestmuziek te maken. Het lijkt moeilijk deze uitersten samen te brengen, maar de leden van No Ceremony/// draaien er hun hand niet voor om.

Feestnummers en luisterliedjes
Zo is ‘PartOfMe’ een rustig lied dat langzaam transformeert tot een rave-achtig feestnummer. Ook ‘FeelSoLow’, ‘HoldOnMe’ en de eerdergenoemde ‘Hurtlove’ en ‘Heartbreaker’ zouden het prima doen in de gemiddelde hippe, zweterige club. Toch hebben deze nummers een grotere reikwijdte dan het clubcircuit. De opbouw en de melancholische toon zorgen ervoor dat ze ook prima dienst kunnen doen als luisterliedjes.

Het is deze melancholische sfeer die de samenhang creëert tussen de dansbare en rustige liedjes en die ervoor zorgt dat het album het beste tot zijn recht komt in de duisternis. Beelden van slecht verlichte, verlaten straten, voorbijrazende weilanden tijdens een nachtelijke autorit en mensen die tot in de vroege uurtjes uit hun dak gaan, dringen zich bij iedere luisterbeurt op. No Ceremony/// is daarmee een mooie soundtrack voor de nacht en een prima debuut van een bandje waar we hopelijk de komende jaren nog meer van gaan horen.