Beleef het de hele dag

Nadat Jones het debuut eigenhandig gecreëerd had, voegden Bredan Eyre, Marc Atkinson en – eenmalig – Neil Quarrell zich bij hem voor zijn tweede album. Met nummer drie evolueert Nine Stones Close door toevoeging van Peter Vink en Pieter van Hoorn tot een vijfmansformatie.

Voelbare climax

Het album opent met het instrumentale ‘Faceless Angel’ dat direct een ingetogen en spannende sfeer schildert. Deze stemming duikt regelmatig op tussen de heftige erupties van Nine Stones Close. Het titelnummer ‘One Eye On The Sunrise’ is een stevige explosie die de zonsopgang begeleidt. De band speelt naar een climax toe die voelbaar is en de dageraad in de verbeelding oproept. Na ruim zes minuten kent het nummer een break waarin Nine Stones Close schakelt naar een breekbaar en kalm kabbelend moment. Vervolgens bouwen ze op naar een nieuw hoogtepunt om na zo’n twaalf minuten langzaam en zonder stilte over te gaan naar ‘Eos’, het volgende nummer van het album. ‘Eos’ verhaalt over het voelen van de zon die zojuist is opgekomen. Het heeft een fraaie ballad-achtige benadering die doet denken aan Pink Floyd’s Wish You Were Here. In de opening van ‘The Weight’ keert Nine Stones Close terug naar het stevige geluid dat prima bij deze progrockers past.

Orkestraal
De sound van Nine Stones Close groeit hier en daar uit naar het orkestrale zoals in het eerder genoemde ‘The Weight’, maar keert vervolgens terug naar pure, gevoelige momenten met akoestische gitaarklanken en ingetogen zangpartijen. Bij ‘The Distance’ wordt het concept van One Eye On The Sunrise duidelijk: Veel van de composities gaan over een langgerekte zonsopkomst maar er zit een dubbele bodem onder: een liefdesverhaal.

Het album sluit af met ‘Sunset’; wederom een instrumentaal nummer. Na deze zonsondergang is de conclusie over Nine Stones Close echter: De zon is op! De transformatie naar een echte band heeft geresulteerd in een fraaie nieuwe loot aan de progrock-boom. Het album zal hoge ogen gooien op de jaarlijsten van iedereen die progrock een warm hart toedraagt. One Eye On The Sunrise is een album om regelmatig te beleven. Niet alleen dagelijks bij zonsopkomst; het mag ook best op andere tijden van de dag.