Verlichting in het donker
Het album Before Daylight van Neal Black & The Healers zit in de categorie ‘plakkers’. Als het plaatje eenmaal in de cd-speler ligt, wil het er ook niet meer uitgehaald worden.
Dat Neal Black Texas inmiddels verruild heeft voor Frankrijk, horen we in niets terug op het nieuwe album van deze ruwe bluesdiamant. Het onderliggende thema van Before Daylight is volgens Black “In Darkness there is hope!”, en dat laat hij in de teksten op zijn nieuwe album doorklinken. Niet bepaald het standaardthema voor blues, maar daarmee wel het handelsmerk waarvoor Neal Black geprezen wordt.
Op zoek naar lichtjes
De blues is natuurlijk het geëigende landschap van de lang en breed platgetreden paden. Toch weten sommige bluesartiesten op de platte paden jong gras te laten ontspruiten, of in de donkerte, die de blues vaak vertegenwoordigt, een helder lichtje te ontsteken. Zo’n iemand is zonder enige twijfel Neal Black. Niet dat het er meteen vanaf spat — want een bluesliefhebber wil nu eenmaal ook de echte blues horen — maar wie een beetje dieper graaft dan alleen de oppervlakkige luisterbeurt, zal de ware schoonheid van vernieuwende of verlichtende blues zeker ontdekken.
Wie de hierboven beschreven positieve teksten wil ontdekken in de composities van Black (plus twee covers), heeft daaraan een behoorlijke klus. Met een lampje en veel goede wil moet de liefhebber op zoek gaan naar de lichtjes die Black verstopt heeft in het donker.
Strijd tussen licht en donker
Het album Before Daylight opent met ‘Jesus & Johnny Walker’, oftewel het geloof hand in hand met stevige drank. Het lijkt niet samen te gaan, maar hier zit het lichtje ‘m in het feit dat je je in het donkerte van de nacht kunt overgeven aan drankgebruik, of juist kunt vasthouden aan je geloof, en je daardoor laten leiden. ‘Hangman’s Tree’ is een lied waar het licht maar niet in te vinden is. Dit is meer de echt donkere blues. Maar in ‘The Piece of Darkness’ is een smeekbede om de liefde te horen op het moment dat de hoofdpersoon dreigt te verdrinken in de donkerte van de nacht. Wederom de strijd tussen licht en donker. ‘The Same Color’ is dan weer een heel fijne trekkende ballad.
Het lukt Black wonderwel het licht te laten schijnen. De begeleiding van The Healers is krachtig en wederom uitstekend op het negende album in twintig jaar dat Neal Black maakt voor één en dezelfde platenmaatschappij.
