Robuuste hardrock

Voor de traditionele hardrockliefhebber is het een verademing om te luisteren naar Mastermind. Lekkere, stevige en pure gitaarmuziek zonder toevoeging van synthesizers. De band heeft onmiskenbaar invloed gehad op de latere stonerrockbands en dat wordt met dit nieuwe, maar klassiek klinkende Monster Magnet-album nog eens duidelijk gemaakt. Dave Wyndorf en de zijnen leveren een dozijn vertrouwde, stevige rocknummers af.

Geen metal

Monster Magnet beweegt zich tegenwoordig in hetzelfde muzikale gebied waar we Van Halen, Whitesnake en de oude Status Quo aantroffen. Stevige hardrock noemden we het toen, tegenwoordig schuiven velen het onterecht onder de noemer metal. Niet dat Monster Magnet op een verkeerde manier gedateerd klinkt. Integendeel: het is wel lekker om een band stevige hardrock te horen spelen zonder invloeden van metal, grunge en gothic.

Zanger Dave Wyndorf heeft een lekkere stem die goed tot zijn recht komt in de stevige pot hardrock die de band neerzet. De composities zijn op orde zodat er voldoende afwisseling wordt geboden, maar het album mist uitschieters die zich vastzetten in het geheugen. Dat is niet nieuw en maakt van Monster Magnet meer een albumband dan een hitmachine. Toch zou de groep best een memorabele single kunnen gebruiken, om na al die jaren eens naar een groter hardrockminnend publiek door te kunnen breken.

Zwabberen

Mastermind houdt het oude hardrockgevoel helaas niet het hele album vast. Daardoor gaat de plaat een beetje zwabberen en kan daardoor niet tippen aan de harde, psychedelische bluesrock van het debuut Spine of God, het album dat nog steeds bekend staat als hun meesterwerk. Halverwege het album, bij ‘The Titan Who Cried Like a Baby’, komen de oude psychedelische invloeden van Monster Magnet wel weer aan het licht. Deze invloeden komen nog sterker naar voren in het rustige ‘Perish in Fire’. Hier ontsieren ze de muziek echter. Ook horen we in ‘Ghost Story’ soundscapes van gitaar die beter achterwege hadden kunnen blijven. Deze overbodige ingrediënten zorgen ervoor dat Mastermind net niet het overtuigende hardrockalbum is geworden dat het had kunnen zijn.