Muziek / Album

Er mag weer gejubeld worden

recensie: Mindfold - Long Roads

In de top tien van meest uitgekauwde albumtitels verdient Long Roads van Mindfold met stip een plek in de hoogste regionen. Hoeveel bands hebben met hun albumtitel tenslotte al niet aan willen geven hoe hard ze moesten knokken, hoeveel ze moesten doen en laten, om de cd uiteindelijk in de winkelschappen te krijgen? In het geval van Mindfold is het niet anders. Het verhaal in het kort: er is een hoop gebeurd de afgelopen twee jaar, de band heeft in korte tijd enkele geliefden heen zien gaan, maar toch ligt op dit moment maar mooi de debuutplaat klaar.

Natuurlijk blijft dat een prestatie van formaat, voor een Nederlandse band is het moeilijk genoeg om het hoofd boven het muzikale maaiveld uit te steken. Zeker als we het, in het geval van Mindfold, hebben over stevige emorock met een metalrandje. Want zo standaard als de albumtitel is, zo uniek mag de muziek van het Limburgse kwartet genoemd worden. Alsof Tool het doet met dredg, of Face Tomorrow samenwerkt met Deftones. Inderdaad, de trommelvliezen mogen ingesteld worden op ingewikkelde melodielijnen en heftige omschakelingen van ingetogen naar explosief.

In de lift

~

Deze spannende combinatie leverde Mindfold in ieder geval al een plek op Pinkpop 2005 op, nadat de Limburgse bandwedstrijd Nu of nooit werd gewonnen. Wat andere wapenfeiten? Een optreden op Eurosonic/Noorderslag, de titel Local Hero in LiveXS, supportact voor onder meer Walls of Jericho en dredg en als klap op de vuurpijl een korte tour door Groot-Brittannië, eerder dit jaar. We mogen dus stellen dat Mindfold in de lift zit en dat is gezien het materiaal op Long Roads niet heel verwonderlijk.

Debuutkwaaltjes

Er zijn nog wel wat debuutkwaaltjes te bespeuren. Zo klinkt de plaat nog niet echt als een geheel en is er nog wel wat niveauverschil tussen de verschillende tracks. Maar in het geval van Mindfold is het een kniesoor die daar op let. Over het algemeen scoort Long Roads namelijk een dikke voldoende. Met het breed uitgesponnen Our Lullaby, waarop we ook gastzangeres Wendel Tjon Ajong van wijlen 88 Circles Above horen, als absolute hoogtepunt.

In ruim drie minuten is duidelijk te horen waaraan Mindfold zijn vliegensvlug opgebouwde reputatie te danken heeft. Niet vaak wist een Nederlandse band angst, agressie en hoop zo goed samen te ballen in één track. De donkere melodielijnen, uit elkaar gereten door intense energie-uitspattingen, kunnen zich meten met het beste van bijvoorbeeld Deftones. Juist, er mag weer gejubeld worden over een Nederlandse band. Weliswaar zou Mindfold nog wat eigenwijzer mogen worden in presentatie en geluid – en in het bedenken van albumtitels – maar de potentie om uit te groeien tot een grote naam in het genre is er zeker.