Michiel Borstlap

De opnames voor Frames vonden plaats in studio De Kippenschuur te Vreeland alwaar Borstlap een oude Steinway-vleugel bespeelde – een instrument met historie, want deze vleugel stond jarenlang in het Concertgebouw te Amsterdam. De zelf geschreven composities heeft Borstlap in vier nachten opgenomen.

Als een deken om je schouders

Wie de muziek van Michiel Borstlap wil duiden, kan het beste denken aan de virtuoze jazz van Keith Jarrett en de verstilde muziek van Ludovico Einaudi. Ergens in dat schemergebied nestelt zich de muziek van Borstlap. Het is niet echt klassiek, maar de klassieke grondverf schittert door de fijne klanken van de muziek van Borstlap heen. In Koffietijd noemde Borstlap zijn Frames het vrijen met zijn achtentachtig vriendinnen van de vleugel. Misschien is dat wel de mooiste beschrijving van zijn muziek.

In de vijftien composities neemt de pianist je mee op zijn vleugels van melodie en zeer geoefend spel. Vederlicht maar onderhoudend glijdt deze meester van de vleugel door het landschap van composities, dat hij voor ons heeft geschilderd. Wie louter luistert en de ogen sluit, zal zich eenvoudig laten meevoeren op de toonladders die Borstlap volledig naar zijn hand heeft gezet. Er is geen reden om het licht de beleving te laten bederven, dat met gesloten ogen als een deken om je schouders gedrapeerd lijkt te worden.

Zalvende muziek

Wie tijdens het luisteren de titels leest die Borstlap aan zijn muziekstukken heeft gegeven, zal zich afvragen hoe hij deze titels bedacht bij de louter instrumentale stukken. Luisterend naar het openingsnummer ‘Dew’ kunnen we niet anders concluderen dan dat we hier in de ochtenddauw aan de start van een nieuwe dag, een nieuwe beleving staan. Zo kunnen we dit album dan ook het beste zien: een reis door de dag – al heeft de meester zelf dit juist in de nacht opgenomen. Dat de liedjes je raken en een ziel hebben, overkomt je niet alleen bij het stuk met de titel ‘Dance of the Soul’.

Het album straalt een enorme rust uit, hoewel het nergens slaapverwekkend is. Borstlap weet de luisteraar steeds te boeien en komt nergens in een herhalingsmodus. Wat dat betreft wijkt hij flink af van bijvoorbeeld minimal music. Borstlap is duidelijk klassiek geschoold, maar weet waarschijnlijk een heel breed publiek te boeien met zijn pianospel.

Neem de rust, zorg voor een makkelijke stoel, verdring de stilte met de klanken van Frames en laat de zalvende muziek je geest en ziel masseren. Succes verzekerd!

Live in Nederland:
01.05.2014 SOUK Concertgebouw, Main Hall Amsterdam
02.05.2014 SOUK Concertgebouw, Main Hall Amsterdam
10.05.2014 Deventer Schouwburg